Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΣΙ

«Οίνος, ο αγαθός δαίμονας», όπως τον αποκαλεί ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές.
Το αγαπημένο ποτό των αρχαίων μας προγόνων. Το συνοδευτικό των γευμάτων μας.
Ο σύντροφος στις χαρές και τις στενοχώριες μας.
Για τον Έλληνα, το κρασί πάντα κατετάσσετο στα πέντε πρωτογενή στοιχεία της διατροφής του μαζί με το νερό, το αλάτι, το λάδι και τα δημητριακά. Ποτό συνοδευτικό του γεύματος, ηρεμιστικό ή φάρμακο είναι επίσης στενά συνδεδεμένο με τον πολιτισμό και τη θρησκεία του. Στην ελληνική κοινωνία το κρασί παρευρίσκεται και συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις των ανθρώπων, μοιράζεται μαζί τους τις χαρές και τις λύπες. Κοινωνός της ευτυχίας και της δυστυχίας, σφράγισμα της φιλίας και βάλσαμο στις στενοχώριες, είναι ένας έμπιστος και σταθερός σύντροφος.
Ένα στοιχείο που συνέβαλλε σημαντικά στην ποιοτική αναβάθμισή των ελληνικών κρασιών είναι η σωστή αξιοποίηση του ελληνικού αμπελώνα. Η γεωγραφία της χώρας ευνόησε τη δημιουργία μικρών ανεξάρτητων αμπελώνων. Αν και στον γεωγραφικό χάρτη της Ελλάδας δεν θα συναντήσουμε υψηλές οροσειρές, οι λόφοι και τα βουνά που τη διασχίζουν, την κατακερματίζουν σε μικρές περιοχές (μερικές φορές απομονωμένες και από τις γειτονικές τους) διαμορφώνοντας ιδιόμορφη μορφολογία εδάφους.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά λοιπόν του ελληνικού αμπελώνα είναι ο μεγάλος αριθμός μικροπεριοχών με ιδιαίτερο οικοσύστημα (έδαφος - κλίμα - ποικιλία αμπέλου) όπου παράγονται κρασιά με ποιοτικό χαρακτήρα. Σε κάθε μία από αυτές τις περιοχές οι εδαφοκλιματικές συνθήκες είναι εξαιρετικά ευνοϊκές για το αμπέλι.
Το γλυκό μεσογειακό κλίμα της Ελλάδας με τους μαλακούς χειμώνες και τα ηλιόλουστα καλοκαίρια διαφοροποιείται από την επίδραση των διπλανών βουνών ή της κοντινής θάλασσας, και αποκτά χαρακτήρα μοναδικού μικροκλίματος.
Τα εδάφη, μέτριας γονιμότητας, συχνά άγονα, οδηγούν σε καρπό καλής ποιότητας. Οι αμπελώνες είναι τοποθετημένοι σε προνομιούχες θέσεις, σε παραθαλάσσιες περιοχές, σε νησιά, σε πλαγιές βουνών φτάνοντας σε υψόμετρο μέχρι και 1000 μ. Οι πεδινοί αμπελώνες είναι ελάχιστοι.
Σε αυτές τις συνθήκες καλλιεργούνται οι ποικιλίες του αμπελιού, οι αυτόχθονες ελληνικές ποικιλίες, πολλές από τις οποίες μας παραπέμπουν στην αρχαία Ελλάδα. Συνολικά, υπάρχουν πάνω από 300 πολύτιμες γηγενείς ποικιλίες στην Ελλάδα. Και παράγουν μία ολόκληρη γκάμα κρασιών. Το καθένα με τη δική του προσωπικότητα και τον έντονα τυπικό χαρακτήρα φέρει όλο το βάρος της γεωλογικής ιστορίας του τόπου παραγωγής του. Όμως και της ιστορίας του αμπελώνα, της εξέλιξης του, των λαών που τον καλλιεργούν, των παραδόσεων και του πολιτισμού τους.

Βεβαίως την τελευταία τριακονταετία έχουμε και στην Ελλάδα  την εμφάνιση και εκλεκτών ξενικών ποικιλιών, οι οποίες προσαρμόσθηκαν με αρκετή επιτυχία στην ελληνική γη με αξιόλογα αποτελέσματα, χρησιμοποιούμενες ως βελτιωτικές ή συμπληρωματικές.
Από όλες αυτές τις ποικιλίες αυτές παράγουμε κρασιά με Ονομασία Προελεύσεως, Τοπικούς οίνους αλλά και πολλά κρασιά που κυκλοφορούν εμφιαλωμένα στην αγορά με εμπορικά ονόματα, γνωστοί ως επιτραπέζιοι οίνοι κατά την κοινοτική ονοματολογία.
Ο πλουραλισμός σε οικοσυστήματα, μικροκλίματα και ποικιλίες σταφυλιών οδηγεί σε μια θαυμαστά μεγάλη γκάμα ελληνικών κρασιών.

from: http://greekwinefederation.gr/

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

12 χρυσοί κανόνες για το "μάξιμουμ" της απόλαυσης

1. Ποτέ δεν βάζουμε το κρασί στην κατάψυξη.Το θερμοκρασιακό σοκ το καταστρέφει.
Επίσης ποτέ δεν αφήνουμε κρασί στο ψυγείο για μεγάλο χρονικό διάστημα .Αποκτά μια
δυσάρεστη οσμή από την μακροχρόνια ψύξη.
2. Πρέπει να πίνουμε το κάθε κρασί στην σωστή του θερμοκρασία.Τα λευκά γύρω
στους 10-12 C και τα κόκκινα περίπου στους 18C.
3. Τα κόκκινα κρασιά και κυρίως τα παλαιωμένα τα μεταγγίζουμε σε καράφα μεγάλης
διαμέτρου έτσι ώστε να "αναπνεύσει" το κρασί και να αποδώσει σωστά το μπουκέτο των
αρωμάτων του.

4. Ποτέ δεν γεμίζουμε το ποτήρι μέχρι τα χείλη.Το σωστό είναι να σερβίρουμε το κρασί
μέχρι τη μέση του ποτηριού και λίγο χαμηλότερα .Ο λόγος είναι ότι πρέπει να έχουμε χώρο
για να το ανακινήσουμε ,έτσι ώστε να απολαύσουμε τα αρώματα του.

5. Τα ποτήρια έχουν μεγάλη σημασία.Μεγαλύτερη απ' όση φαντάζεστε.Το σωστό ποτήρι
διεκδικεί ένα μεγάλο μερίδιο στην απόλαυση του κρασιού.Πρέπει να είναι κολονάτο και στο
σχήμα που απαιτεί το αντίστοιχο κρασί.Υπάρχουν ποτήρια -φετίχ όπως τα Riedel που όταν
τα χρησιμοποιούμε αμέσως καταλαβαίνουμε την διαφορά.

6. Όσο πίνουμε ,διατηρούμε το κρασί σε σαμπανιέρα.Ιδιαίτερα το καλοκαίρι -αλλά και τον
χειμώνα-το κρασί ζεσταίνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς.

7. Πριν το σερβίρισμα μυρίζουμε τον φελλό και δοκιμάζουμε λίγο από το κρασί σ' ένα ξεχω-
ριστό ποτήρι για να σιγουρευτούμε ότι δεν υπάρχουν περίεργες και δυσάρεστες οσμές.

8. Αν σ' ένα τραπέζι πιούμε πάνω από ένα είδος κρασιού ,τότε η σωστή σειρά είναι πρώτα τα
λευκά ,μετά τα ροζέ και τέλος τα κόκκινα

9. Το κρασί δεν αγαπάει ,άρα δεν ταιριάζει ιδιαίτερα με λαχανικά ,σαλάτες ,σάλτσες που
έχουν ξίδι ,σούπες,πιάτα που έχουν έντονο λεμόνι ,αβγά ,ξινά φρούτα και σοκολάτα.

10. Τα τοπικά πιάτα είναι καλό να συνδυάζονται με αντίστοιχα τοπικά κρασιά

11. Το κρασί έχει και την ώρα του .Όπως δεν μπορεί να καταναλωθεί για .....πρωινό ,έτσι και η κάθε ώρα μέσα στην ημέρα έχει το κρασί της.Δεν είναι ευχάριστο να πίνουμε κόκκινα και βαρειά κρασιά μεσημέρι η δροσερά και παγωμένα τις κρύες νύχτες του χειμώνα.

12. .Τέλος ...περί ορέξεως κολοκυθόπιτα .Οι κανόνες είναι για να μπορούμε να τους παραβαίνουμε και καθώς η γεύση είναι προσωπική υπόθεση μην διστάσετε να αφεθείτε στη μαγεία της ανα-
ζήτησης.

from: http://oinoagapi.blogspot.com/

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Same Wine Different Name – Syrah/Shiraz


Syrah is mainly a dry table wine that originated in the wineries of southeastern France. When the grapes were cultivated in Australia, the wine produced from them was called Shiraqz, which accounts for the two names for the same wine. Shiraz is also the name of the wine produced in South Africa and Canada.

There is also a legend that says this wine was first produced in the city of Shiraz, Iran, which would mean that this is the original name of the grape. At first this wine was called Hermitage in Asutralia but because there is an Hermitage grape and registered wine of the same name in France, the name Shiraz (http://www.wineaccess.com/wine/grape/Syrah/Shiraz/) was adopted.

Syrah or Shiraz wine is a dark red wine that packs a powerful punch in a full-bodied wine. There are different flavors of the wine depending on the soil conditions and climate of the areas in which it is produced and the different cultivation and winemaking procedures used.

The aromas can vary from that of red berries to chocolate, black pepper and even espresso. Blackberry is usually a typical aroma although it is hard to characterize it into one scent and taste. As the wine ages in the bottle, it does take on an earthier aroma, such as leather or truffles. The flavor and aroma also vary depending on whether the wine is aged in heavy or light oak barrels.

The Syrah grape loves heat, which is why it does well in the vineyards of California. However, they have also thrived in cooler climates of the world. These grapes are very vigorous and hardy. They grow in long, large bunches containing at least 130 grapes. They are resistant to rot and to many
of the diseases that plague other types of grapes.

In the Rhone area of France, Syrah wine is an important component of the Grenache based red wines and in the famous Chateauneuf de Pape. The Australian versions of the wine tend to be fruitier even though peppery spices are added in the production process.

There are two different styles of Australian Shiraz. In the wines with a high tannic quality the flavor and aroma of blackberry and raspberry predominate. Some of the cheaper varieties are very bitter tasting and have a hint of Grenache (http://www.wineaccess.com/wine/grape/Grenache). The wine produced in the Hunter Valley of New South Wales is perhaps the best known of the earthy Shiraz wines, while those of the Barossa Valley have more tannin and less fruity tastes.

Syrah wines have a concentrated flavor and high tannic properties. For this reason, they are best consumed after they have been aged for quite some time. Most of these wines are bottled for at least 15 years before they are sold on the market. The wine also has the highest recommended serving temperature at 65°F.

Foods that go well with this wine include red meats that have been richly flavored, grilled meats and vegetables, wild game, meat stews and pizza. It is the perfect wine to choose for a barbeque because of the taste of marinated steak combined with barbeque sauce. In is a great wine to serve in place of a Cabernet Sauvignon (http://www.wineaccess.com/wine/grape/Cabernet%20Sauvignon/).

When you are looking for this wine, you may find it under the Syrah or Shiraz label, but there are also many different varieties. Some of these include:

• Antournerein Noir

• Balsamina

• Marsanne Noir

• Schiras

from: http://www.winearticlesonline.com/

You like this article? leave your comments in e-oinos

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Αγορά κρασιού:φθηνά και ελληνικά


Την… πλάτη στα ακριβά κρασιά γυρίζουν οι καταναλωτές, οι οποίοι ύστερα από τη μείωση των εισοδημάτων τους στρέφονται σε οικονομικότερες λύσεις.
Παράλληλα, ακολουθώντας την τάση της εποχής επιλέγουν ελληνικά κρασιά έναντι των εισαγόμενων, σε μια προσπάθεια να στηρίξουν έμπρακτα τους εγχώριους οινοποιούς και την ελληνική οικονομία. Παράγοντες της αγοράς αναφέρουν ότι οι καταναλωτές εγκαταλείπουν την κατηγορία των εμφιαλωμένων κρασιών με τιμή που ξεπερνά τα 12 ευρώ με 15 ευρώ και αναζητούν φθηνότερα εμφιαλωμένα και συσκευασίες ασκού, οι οποίες είναι σαφέστατα καλύτερης ποιότητας από το «χύμα».
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου Άγγελος Ρούβαλης αναφέρει ότι τα φθηνά κρασιά κερδίζουν διαρκώς έδαφος και τονίζει πως τα οινοποιία στοχεύουν στη διατήρηση των τιμών του σε προσιτά επίπεδα. Στο πλαίσιο αυτό, εντείνουν τις προσφορές και τις προωθητικές ενέργειες τόσο προς το λιανεμπόριο όσο και προς τους χονδρέμπορους με τους οποίους συνεργάζονται. «Γίνεται μια γενικότερη προσπάθεια για φιλικότερες τιμές παντού παρά την αύξηση του λειτουργικού κόστους», σημειώνει ο κ. Ρούβαλης, αναφερομένος κυρίως στην εστίαση όπου οι τιμές όπως τονίζει παραμένουν αδικαιολόγητα υψηλές και πρέπει να εκλογικευτούν.
«Στοίχημα οι εξαγωγές»
Ωστόσο, το μεγάλο στοίχημα για τα ελληνικά οινοποιία είναι η ανάπτυξη των εξαγωγών στις αναδυόμενες αγορές όπως η Κίνα, η Βραζιλία, το Μεξικό όπου η μοναδικότητα της προέλευσης του ελληνικού κρασιού γίνεται αποδεκτή και πληρώνεται με τιμές που καλύπτουν το κόστος. Ειδικά, στην Κίνα τα περιθώρια είναι τεράστια καθώς η ζήτηση για ελληνικά κρασιά αυξάνεται ραγδαία τα δυο τελευταία χρόνια. Είναι ενδεικτικό πως σύμφωνα με στοιχεία Ελληνικού Οργανισμού Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ) στο διάστημα Ιανουαρίου Ιουλίου του 2011 η αξία των εξαγωγών αυξήθηκε κατά 601,09% και ανήλθαν σε περίπου 1 εκατ. ευρώ.
«Κατανάλωση»
Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό η κατανάλωση κρασιού κινείται με δυο ταχύτητες: Στα εστιατόρια και στις καφετέριες οι πωλήσεις κρασιού υποχωρούν πάνω από 15% ενώ στα καταστήματα σούπερ μάρκετ αυξάνονται. Σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας ερευνών SymphonyIRI Group, οι πωλήσεις κρασιού σε όγκο στα ράφια των σούπερ μάρκετ ενισχύθηκαν κατά 8,5% στο σύνολο του 2011 σε σχέση με το 2010 και ανήλθαν σε 18 εκατ. λίτρα από 16,6 εκατ. λίτρα το 2010. Από τις επιμέρους κατηγορίες τα ροζέ εμφάνισαν τη μεγαλύτερη αύξηση με 14,1%, ακολούθησε το κόκκινο με 10,1% και τέλος το λευκό με 6,3%. Ωστόσο, δεν καταγράφεται ανάλογη αύξηση στην αξία των πωλήσεων. Οι προσφορές και η μείωση των τιμών είχε ως αποτέλεσμα ο τζίρος να σημειώσει οριακή άνοδο της τάξης του 0,8% και να φθάσει στα 76,8 εκατ. ευρώ.


ΤΟ e-oinos ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ  ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΥΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΑΡΕΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΜΕΛΟΣ.ΣΧΟΛΙΑΣΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟ e-oinos ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

3 ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΡΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΑΠΟ ΤΟ e-oinos




                                   ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ                                  
Ερυθρός | 2007 Τοπικός Οίνος Φλώρινας

Ποικιλιακή Σύνθεση: Syrah 60%, Merlot 20%, Ξινόμαυρο 20%.
Οινοποίηση: Αποβοστρύχωση, απουσία θλιπτηρίου, προζυμωτική κρυοεκχύλιση,
αλκοολική ζύμωση σε αυξητικά διαβαθμισμένες θερμοκρασίες, παραμονή του κρασιού
για αρκετούς μήνες στις οινολάσπες του με περιοδική ανάδευση.
Παλαίωση: Δεκατρείς μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια και κατ’ ελάχιστο δώδεκα μήνες σε φιάλες. Δε φιλτράρεται και δεν υφίσταται απολύτως καμία κατεργασία πριν την εμφιάλωση.
Αναλυτικά χαρακτηριστικά: Αλκοολικός τίτλος: 14,5 % vol., Ολική οξύτητα: 6,2 g/l.,Ανάγοντα σάκχαρα: 3,3 g/l. , pH: 3,53.
Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά: Λαμπερό, βαθύ ρουμπινί χρώμα με βιολετί
ανταύγειες. Έντονο και πολύπλοκο μπουκέτο, γήινο, με νότες κόκκινων φρούτων,
αποξηραμένου δαμάσκηνου και πιπεριού. Γεύση γενναιόδωρη, βελούδινη, στρογγυλή,
ισορροπημένη, μεστή, με νότες βανίλιας, ξύλου και μόκας. Στο τελείωμά του, ο ερυθρός
KTHMA ΑΛΦΑ χαρακτηρίζεται από τη γευστική ισορροπία και τις ώριμες τανίνες, τη
μακρά παραμονή των αρωμάτων του στα οποία κυριαρχεί οι νότες μπαχαρικών και
αποξηραμένων φρούτων του δάσους. Ένας εξαιρετικός οίνος παλαίωσης.
ΑΦΙΛΤΡΑΡΙΣΤΟ: Προτείνεται μετάγγιση πριν το σερβίρισμα


Οινοτρια Γη Syrah - Agiorgitiko
Ένα κρασί που πλησιάζει το απόλυτο.Syrah και Αγιωργίτικο από τον Αττικό αμπελώνα με εξαιρετικάχαμηλές αποδόσεις, δίνουν μετά από μακριά εκχύλιση αυτό το πολύσκούρο μαυροκόκκινο κρασί. Έντονο και συμπυκνωμένο, μετά από τρία χρόνια παλαίωσης, μοιρασμένα σε καινούρια δρύινα βαρέλια Allier και φιάλες, αλλά συνάμα φινετσάτο με αρώματα μαύρου κερασιού, δαμάσκηνου, βανίλιας, σύκου και σοκολάτας. Στο στόμα είναι πλούσιο, λιπαρό με ισορροπημένη οξύτητα και μεταξένιες τανίνες, ενώ η επίγευσητου πολύ μακριά διανθισμένη με νότες βανίλιας.


Πλαγίως Ερυθρός-ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ


Ποικιλιακή σύνθεση: Merlot 85%, Αγιωργίτικο 15%
Χαρακτηριστικά: Οίνος με έντονο ερυθρό χρώμα, που ωριμάζει 16 μήνες σε καινούρια δρύινα βαρέλια. Έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων, σοκολάτας, κέδρου και ξηρών καρπών.
Η προσεκτική επιλογή των σταφυλιών που προέρχονται από τον αμπελώνα του κτήματος χαμηλής στρεμματικής απόδοσης και η παραμονή του σε δρύινα βαρέλια για 16 μήνες δίνουν ένα κρασί γεμάτο, στιβαρό, καλά δομημένο, με ευχάριστη λιπαρότητα, αρκετές τανίνες και μεγάλη επιδεκτικότητα παλαίωσης.
Θερμοκρασία σερβιρίσματος: 18 ℃.

from : e-oinos

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Λευκό κρασί για εραστές του...κόκκινου!


Το λευκό κρασί είναι σίγουρα «ριγμένο» σε σχέση με το κόκκινο. Σπάνια αντιμετωπίζεται με διθυράμβους, σπάνια αποκτά φανατικούς. Τρεις προτάσεις λευκών οίνων που θα μπορούσαν να ανατρέψουν το παραπάνω δεδομένο…
Το κόκκινο κρασί πάντα έκλεβε όλη τη δόξα από το «φτωχό» λευκό συγγενή του. Σπάνια έως ποτέ δε θα ακούσεις τους ανθρώπους να μιλούν για ευεργετικές επιδράσεις του λευκού κρασιού στην υγεία, ούτε πόσο αδημονούν να ανοίξουν ένα μπουκάλι sauvignon blanc. Το κόκκινο κρασί, τουλάχιστο στο χώρο του εμφιαλωμένου, είναι η συνηθέστερη επιλογή, δημιουργώντας ορδές φανατικών ακολούθων, που σπάνια βάζουν στο στόμα τους λευκό…
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι, για όσους γνωρίζουν πραγματικά από οίνο, κάποιες από τις μεγαλύτερες γευστικές εκπλήξεις έχουν προέλθει από λευκά κρασιά. Αυτό δε σημαίνει ότι ακόμα και τα καλύτερα λευκά δεν έχουν τους «κόκκινους» ισάξιους ανταγωνιστές τους, αλλά γιατί να γίνεται αυτή η διάκριση;; Ας τα ευχαριστιόμαστε όλα, χωρίς τύψεις!
Η αλήθεια φυσικά είναι ότι είναι ευκολότερο να ερωτευτείς το κόκκινο κρασί, γιατί είναι πιο εύκολο να το «καταλάβεις». Το λευκό κρασί χρειάζεται λίγη παραπάνω έρευνα και λίγη παραπάνω υπομονή. Με άλλα λόγια, «ωριμάζει» μέσα σου με τον καιρό.
Ας δούμε λοιπόν –δειγματοληπτικά- τρία λευκά κρασιά που θα μπορούσαν να βάλουν σε σκέψεις τους φανατικούς του κόκκινου και να τους οδηγήσουν σε παρασπονδίες.
Ασύρτικο - Ελλάδα
Το Ασύρτικο είναι πιθανότατα η γνωστότερη και πιο αναγνωρίσιμη διεθνώς ποικιλία ελληνικού λευκού σταφυλιού. Ευδοκιμεί στη Σαντορίνη και τα καλύτερα δείγματα του λευκού ασύρτικου προδίδουν την εγγύτητά του στη θάλασσα. Ένας ανεπαίσθητος τόνος αλμυρότητας, ασβεστόλιθου, το άρωμα του κύματος είναι μέρος της γεύσης αυτών των σαγηνευτικών κρασιών.
Viognier - Πολιτεία της Washington, ΗΠΑ
Η «πατρίδα» του Viognier είναι το Βόρειο Rhone στη Γαλλία, αλλά οι οινοποιοί στην Κολούμπια και στην Κοιλάδα της Walla Walla της Πολιτείας της Washington (στα δυτικά των ΗΠΑ) αγκάλιασαν τη συγκεκριμένη ποικιλία σταφυλιού και δίνουν εξαιρετικά δείγματα αυτού του ιδιαίτερα αρωματικού (με απολήξεις μελιού και ροδάκινου) κρασιού. Η πλούσια υφή των Viognier αφήνει συνήθως μια ελαιώδη αίσθηση στο στόμα, ωστόσο οι ποικιλίες της Washington είναι γενικά λιγότερο «βαριές» και πιο πικάντικες. Αυτό βοηθά ιδιαίτερα στο συνδυασμό τους με φαγητά όπως παϊδάκια, ψητό κοτόπουλο και οστρακοειδή.
Rebula - Σλοβενία
Η Rebula, που στην Ιταλία αποκαλείται ribolla, είναι μία από τις χαρακτηριστικότερες ποικιλίες σταφυλιού της ευρύτερης περιοχής της Goriška Brda, στη βορειότερη πρώην γιουγκοσλαβική χώρα. Τα «παράγωγα» της rebula αφήνουν πλούσια αίσθηση στον ουρανίσκο, φέρνοντας αρώματα λευκών λουλουδιών και κεριού μέλισσας, καθώς και ώριμες γεύσεις εσπεριδοειδών, αμυγδάλου και φουντουκιού. Το χρώμα τους είναι μια βαθιά απόχρωση του χρυσού.


from; http://www.clickatlife.gr

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Οι γνωστές-άγνωστες λέξεις που περιγράφουν το κρασί

Είστε αρχάριοι σε θέματα κρασιού? Σας αρέσει να το γεύεστε αλλά δυσκολεύεστε να  περιγράψετε την εμπειρία, αφού λέξεις όπως οι τανίνες, η οξύτητα, το σώμα και η ωρίμανση σας είναι άγνωστες. Δείτε τι σημαίνουν 10 πολύ συνηθισμένες λέξεις που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν ένα κρασί και κάντε ένα ακόμη βήμα στην κατανόηση του θαυμαστού κόσμου του.

Άρωμα: Η ευχάριστη μυρωδιά που αναδίδει το κρασί και την οποία διαπιστώνουμε αρχικά με τη μύτη και στη συνέχεια με το στόμα μέσω της έμμεσης όσφρησης. Το άρωμα ενός κρασιού εξαρτάται από την καταγωγή του και την ποικιλιακή του σύνθεση (πρωτογενή αρώματα), τον τρόπο με τον οποίο οινοποιήθηκε (δευτερογενή αρώματα) και από το εάν έχει παλαιωθεί (τριτογενή αρώματα ή μπουκέτο)

Βελούδινο: Το βελούδο σε ένα κρασί προέρχεται από το αλκοόλ ή/και τη γλυκερόλη. Ο βελούδινος οίνος είναι φινετσάτος και αφήνει στο στόμα μια αίσθηση που μπορούμε να συγκρίνουμε με την αφή του βελούδου, Είναι σαρκώδες με μπουκέτο απαλών αρωμάτων

Γεμάτο: Ένα κρασί θεωρείται γεμάτο όταν τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι έντονα. Είναι όμορφα δομημένο, με σώμα , πλούσιο χρώμα και συμπύκνωση ουσιών

Επίγευση: Το σύνολο των εντυπώσεων που αποκομίζει αυτός που δοκιμάζει το κρασί μετά την κατάποση του. Εμπεριέχει την έντονη αρωματική διάρκεια αλλά και τις αισθήσεις αφής που αφήνει το κρασί στο στόμα (γλύκα, στυφάδα, κλπ). Ένα κρασί έχει όμορφη επίγευση όταν αφήνει στο στόμα ευχάριστες εντυπώσεις, οι όποιες ανάλογα με το πόσο διαρκούν μας επιτρέπουν να μιλήσουμε για μεγάλη (μακρά) ή μικρή (σύντομη)επίγευση. Με λίγα λόγια εάν μετά την κατάποση συνεχίζουμε να έχουμε την εντύπωση για αρκετά δευτερόλεπτα ότι το κρασί βρίσκεται ακόμη στο στόμα, τότε πρόκειται για κρασί με μακρά επίγευση

Ξηρό: Ξηρό θεωρείται το κρασί που στη γεύση δεν παρουσιάζει ίχνος γλυκύτητας

Οξύτητα: Η οξύτητα οφείλεται στην ύπαρξη οξέων στο κρασί, τα οποία προέρχονται από το σταφύλι. Η οξύτητα είναι μια από τις τέσσερεις βασικές γεύσεις του κρασιού. Τα  όξινα κρασιά είναι ζωντανά, δροσιστικά, νευρικά, άγουρα. Καταλαβαίνουμε την ένταση και τη δράση της οξύτητας από το ανεπαίσθητο τσίμπημα στα πλαγιά της γλώσσας και στους σιελογόνους αδένες. Αντίθετα τα κρασιά  εκείνα που υστερούν σε οξύτητα είναι επίπεδα, ουδέτερα, μονοδιάστατα

Παλαίωση: Στη γλώσσα του κρασιού δεν υπονοεί το φθαρμένο. Αντίθετα τις περισσότερες φορές η παλαίωση ενός κρασιού, για περιορισμένο χρονικό διάστημα το τελειοποιεί, ελαττώνοντας την οξύτητα του, στρογγυλεύοντας τις τανίνες του, εκλεπτύνοντας το άρωμα του. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται και εκλέπτυνση και χωρίζεται σε δύο φάσεις: την ωρίμανση και τη φυσική παλαίωση

Σώμα: Ένα κρασί με πλούσιο σώμα, είναι παχύ, πυκνό, δυνατό, καλοφτιαγμένο και συνήθως ενδείκνυται για παλαίωση. Όταν λέμε ότι ένα κρασί δεν έχει σώμα, εννοούμε πως είναι γευστικά ελαφρύ, πολλές φορές σε σημείο που να θυμίζει νερό, γι το λόγο αυτό το χαρακτηρίζουμε υδαρές

Τανίνες: Οι τανίνες είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των κόκκινων κρασιών. Πρόκειται για πολυφαινόλες που προέρχονται από τα τσαμπιά, τους φλοιούς και τα κουκούτσια των σταφυλιών. Δίχως να είναι πολύ ευχάριστες στη γεύση (πικρή, στυφή γεύση παρόμοια με εκείνη ενός δυνατού τσαγιού που επίσης περιέχει τανίνη) παίζουν καθοριστικό ρόλο σαν φυσικό συντηρητικό του κρασιού και όταν είναι καλής ποιότητας, γεμίζουν το στόμα δίνοντας στο κρασί σώμα και προσωπικότητα

Ωρίμανση: Ξεκινά τη στιγμή που ο μούστος γίνεται κρασί και σταματά με την εμφιάλωση. Η ωρίμανση περιλαμβάνει διάφορες διαδικασίες και την παραμονή του οίνου σε βαρέλια σύμφωνα με τις σύγχρονες τεχνικές, όπου σκοπός δεν είναι η οξείδωση του κρασιού αλλά ο εμπλουτισμός του με τανίνες που θα το βοηθήσουν να βελτιωθεί ακόμη περισσότερα κατά τη διάρκεια παλαίωσης