e-oinos wish you HAPPY NEW YEAR

Τo κρασί στη μαγειρική

Αν ανοίξουμε οποιοδήποτε βιβλίο (ή ιστοσελίδα) συνταγών, είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο αριθμός των πιάτων που θα περιέχονται και τα οποία θα περιλαμβάνουν κρασί σε κάποιο από τα στάδια παρασκευής τους. Και μπορεί όντως αυτό να ξαφνιάζει, σίγουρα όμως δεν είναι περίεργο, καθώς το κρασί είναι ένα από τα ισχυρότερα μυρωδικά, αλλά και ένας από τους πιο αποτελεσματικούς «γευστικούς καταλύτες» που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει στη μαγειρική.
Επειδή όμως πολύ συχνά χρησιμοποιούμε το κρασί στην κουζίνα καθαρά εμπειρικά, δεν είναι σίγουρο ότι έχουμε πάντα τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Ας δούμε λοιπόν μαζί κάποια μυστικά, tips, αλλά και ορισμένες «κακοτοπιές» που είναι καλό να αποφεύγουμε όταν μαγειρεύουμε με κρασί.

Το κρασί στο μαρινάρισμα
Πολύ συχνά μία συνταγή μας ζητάει να μαρινάρουμε ένα κομμάτι κόκκινο ή λευκό κρέας σε κρασί. Και βέβαια, πολύς κόσμος νομίζει ότι αυτό γίνεται για να αρωματιστεί το κρέας μας πριν το ψήσιμο. Ωστόσο, αυτό που πετυχαίνει κανείς με το μαρινάρισμα είναι να μαλακώσει το κρέας, και έτσι να ψηθεί πιο ομοιόμορφα και σωστά, με μικρότερη απώλεια των φυσικών του ζωμών που θα το διατηρήσουν τρυφερό. Αυτό λοιπόν που αξιοποιούμε από το κρασί κατά το μαρινάρισμα είναι τα οξέα του, τα οποία στην ουσία θα «ψήσουν» σε ένα μικρό βαθμό το κρέας, πριν καν αυτό έρθει σε επαφή με τη φωτιά. Με την ίδια λογική, άλλα όξινα υγρά που χρησιμοποιούνται στο μαρινάρισμα είναι το ξίδι και ο χυμός του λεμονιού.

Το πόσο θα διαρκέσει το μαρινάρισμα είναι κάτι που θα το διευκρινίσει η κάθε συνταγή ξεχωριστά. Η επίδραση της μαρινάδας στο κρέας είναι τόσο ήπια και σταδιακή, πάντως, που δύσκολα θα διατρέξουμε τον κίνδυνο «υπερ-μαριναρίσματος». Μια σημαντική συμβουλή όμως: αν μαγειρεύουμε χοιρινό ή κοτόπουλο, η μαρινάδα πρέπει οπωσδήποτε να πεταχτεί πριν το ψήσιμο, καθώς δεν είναι πλέον ασφαλής για οποιαδήποτε άλλη χρήση, και κάθε άλλη σάλτσα – κρασάτη ή μη – θα πρέπει να παρασκευαστεί από την αρχή. Αν όμως μαγειρεύουμε μοσχαρίσιο ή αρνίσιο κρέας, μπορούμε άφοβα να χρησιμοποιήσουμε τη μαρινάδα και στα επόμενα στάδια της παρασκευής του πιάτου μας.

Σβήνοντας με κρασί
Πόσες συνταγές δεν μας ζητούν να τσιγαρίσουμε ένα μυρωδικό (κρεμμύδι, σκόρδο) ή ένα κρέας, και στη συνέχεια να το «σβήσουμε» με κρασί; Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι τη στιγμή που η φωτιά βρίσκεται στο απόγειό της, και το φαγητό μας είναι σχεδόν έτοιμο, σβήνουμε το μάτι και προσθέτουμε κρασί. Η βίαιη επαφή του κρασιού με τη φωτιά θα «αναγκάσει» το αλκοόλ να εξατμιστεί, αφήνοντας όλο το άρωμα του κρασιού να πάρει μία τελευταία βράση με το φαγητό και να το αρωματίσει. Όταν χρησιμοποιούμε το κρασί στη μαγειρική, το αλκοόλ παύει να μας είναι χρήσιμο, σε αντίθεση με τα αρώματα του κρασιού, που μας είναι απαραίτητα.

Σβήνοντας με κρασί παίρνουμε την πλήρη αρωματική έντασή του, η οποία θα αναδείξει τις γεύσεις του φαγητού μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα σβήσουμε με λευκό κρασί. Αν η συνταγή μας ζητάει κόκκινο (ή αυτό είναι το μόνο που έχουμε), καλό είναι να αφήσουμε το κρασί να βράσει λίγο παραπάνω μαζί με το φαγητό μας, καθώς και το αλκοόλ του θα είναι ενδεχομένως πιο υψηλό, αλλά και θα περιέχει και επιπλέον αρωματικά στοιχεία (π.χ. βαρέλι) που θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να ομογενοποιηθούν στο πιάτο.

Για κρασάτο φαγητό
Εδώ η χρήση του κρασιού είναι αρκετά διαφορετική. Συχνά μάλιστα το κρασί θα υποκαταστήσει το νερό στο οποίο το φαγητό μας θα βράσει. Στην περίπτωση αυτή θα χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερη ποσότητα, ερυθρό κρασί και χαμηλότερη φωτιά, έτσι ώστε η ενσωμάτωση του κρασιού στη συνολική γεύση του πιάτου να γίνει πιο αρμονικά. Γευστικά το κρασί θα δεσπόζει στο τελικό πιάτο, αυτό όμως είναι και το ζητούμενο. Γι' αυτό άλλωστε και τα συνηθέστερα κρέατα που μαγειρεύονται κρασάτα είναι αυτά που έχουν ιδιαίτερα έντονη γεύση (αρνί, κυνήγι, κλπ), την οποία η συνταγή θα μετριάσει με τη χρήση του κρασιού.

Τι κρασί θα χρησιμοποιήσουμε στη μαγειρική
Ακριβώς επειδή ο βασικός λόγος για τον οποίο θέλουμε το κρασί στη μαγειρική είναι τα αρώματα που θα χαρίσει στο πιάτο μας, το κρασί που θα επιλέξουμε πρέπει να είναι αρωματικό. Όταν το αλκοόλ θα έχει εξατμιστεί και τα οξέα θα έχουν «ψηθεί», αυτό που θα έχει μείνει θα είναι τα πρωτογενή, κατά βάση φρουτώδη, αρώματα του κρασιού. Αν λοιπόν χρησιμοποιήσουμε ένα κρασί ουδέτερης ή μέτριας αρωματικότητας, τότε θα έχουμε επιτύχει κατά το ήμισυ το σκοπό μας. Αντίθετα, ένα αρωματικό κρασί θα μας δώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Γι αυτό το λόγο θα προτιμήσουμε ευωδιαστές λευκές ποικιλίες όπως το Μοσχοφίλερο, το Μοσχάτο και το Gewurztraminer.

Παρεμπιπτόντως, μέχρι τώρα μιλάμε για την χρήση ξηρού κρασιού στη μαγειρική. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γλυκό κρασί αντίστοιχα. Κάτι τέτοιο θα το κάνουμε άφοβα α) αν ακολουθούμε μία συνταγή που οδηγεί σε ένα πιάτο φαγητού με γλυκές γεύσεις, ή β) αν σε ένα άλλο στάδιο της συνταγής χρησιμοποιηθεί ένα πολύ αλμυρό στοιχείο (π.χ. μία αλμυρή γραβιέρα), οπότε η χρήση γλυκού κρασιού θα γίνει για ένα πιο «στρογγυλό» γευστικό αποτέλεσμα.

Τι κρασί δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε στη μαγειρική Ιδανικά, είναι καλό να αποφεύγουμε να μαγειρεύουμε χρησιμοποιώντας κρασιά με έντονα στοιχεία, όπως π.χ. το πολύ υψηλό αλκοόλ ή η υπερβολική χρήση βαρελιού, καθώς αυτά θα «περάσουν» στο πιάτο μας και ενδέχεται να δημιουργήσουν γευστικές «παραφωνίες». Αυτό που όμως πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγουμε είναι να χρησιμοποιούμε το πρώτο κρασί που θα βρούμε πρόχειρο στην κουζίνα, και το οποίο ενδεχομένως να μη θυμόμαστε καν πότε είχαμε ανοίξει. Είμαστε βέβαια άνθρωποι, και μηχανικά ρέπουμε προς αυτό που είναι πιο εύκολο και βολικό –και τι πιο απλό από το να χρησιμοποιήσουμε ένα ανοιγμένο μπουκάλι, από το να ανοίγουμε ένα από την αρχή, ειδικά την ώρα που έχουμε το φαγητό στη φωτιά; Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι το ανοιγμένο αυτό κρασί μπορεί πλέον να είναι οξειδωμένο ή να έχει υποστεί οποιαδήποτε άλλη αλλοίωση λόγω του χρόνου που έχει μείνει ανοιχτό. Οι ατέλειες του κρασιού σε αυτή την περίπτωση θα περάσουν αναπόφευκτα στο φαγητό και θα μας «προδώσουν», θέτοντας σε κίνδυνο το τελικό αποτέλεσμα για χάρη της ευκολίας μας.

Πόσο κρασί πρέπει να χρησιμοποιήσουμε στην παρασκευή ενός πιάτου; Εδώ θα πρέπει να ακολουθήσουμε κατά γράμμα τη συνταγή μας, καθώς οι περισσότερες συνταγές έχουν γραφτεί αφού έχουν δοκιμαστεί πολλές φορές και με διάφορες παραλλαγές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε, πάντως, είναι ότι ο λόγος που χρησιμοποιούμε κρασί σε μία συνταγή είναι για να αναδείξουμε τις βασικές γεύσεις των πρώτων υλών του πιάτου μας, και όχι να τις «καπελώσουμε» με τη γεύση του κρασιού που έχει τη δύναμη, αν χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη ποσότητα, να σκεπάσει τα πάντα.

Είναι αλήθεια ότι θα πρέπει στη μαγειρική να χρησιμοποιήσουμε το ίδιο κρασί με αυτό που θα σερβίρουμε στο τραπέζι; Ναι, είναι αλήθεια, αλλά ως έναν βαθμό. Για την ακρίβεια μπορούμε κάλλιστα να χρησιμοποιήσουμε το κρασί με το οποίο θα συνοδεύσουμε το πιάτο μας στο γεύμα, αλλά δεν είναι απαραίτητο. Αυτό που προέχει, όπως είπαμε παραπάνω, είναι να χρησιμοποιήσουμε ένα κρασί καλής ποιότητας, το οποίο βρίσκεται σε καλή κατάσταση, για να έχουμε ένα καλό γευστικό αποτέλεσμα. Ειδικά όμως αν σκοπεύουμε να ανοίξουμε στο τραπέζι ένα κρασί με μεγάλη συναισθηματική, χρηματική ή και συλλεκτική αξία, δεν είναι κρίμα να σπαταλήσουμε μία ποσότητά του στο μαγείρεμα, τη στιγμή που με ένα απλούστερο (αλλά πάντα αξιοπρεπές) κρασί θα «κάνουμε τη δουλειά μας» με το παραπάνω;

Η μαγειρική δεν είναι πάντα εύκολη, είναι όμως πολύ διασκεδαστική για εκείνους που την κάνουν με κέφι. Χρησιμοποιώντας κρασί στην κουζίνα έχουμε τη δυνατότητα να δίνουμε σε διάφορα πιάτα βάθος και γευστική πολυπλοκότητα, μεγιστοποιώντας έτσι την απόλαυση που μπορούν να μας προσφέρουν. Αν μάλιστα απολαμβάνουμε και κανένα ποτηράκι από το ίδιο το κρασί που χρησιμοποιούμε στη μαγειρική ενώ μαγειρεύουμε, τότε η ώρα περνάει ακόμα πιο όμορφα και η προσμονή για την ώρα του φαγητού γίνεται λιγότερο βασανιστική.

from: www.in2life.gr του Θόδωρου Λέλεκα

Η ανατομία μιας ετικέτας

Η ετικέτα παρέχει κωδικοποιημένα όλες τις πληροφορίες που αφορούν το συγκεκριμένο κρασί.

Ονομασία Αναγράφονται η ονομα­σία του και η κατηγορία στην οποία ανήκει (π.χ. επιτραπέζιος οίνος).
Παραγωγός/εμφιαλωτής Συνήθως πρόκειται για το ίδιο άτομο, ­διαφορετικά αναφέρονται τα ονό­ματα και των δύο.
Χώρα παραγωγής Αναγράφεται αν πρόκειται για προϊόν τοπικό ή κοινοτικό κλπ.
Αλκοολικός βαθμός Πρόκειται για το ποσοστό οινοπνεύματος που περιέχεται στο κρασί. Συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 11-13%, υπάρχουν όμως και κρασιά χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ (9%) ή πολύ πιο δυνατά (όπως οι φυσικά γλυκείς οίνοι, που ξεπερνούν το 15%).
Εσοδεία Πρόκειται ουσιαστικά για το έτος σοδειάς. Η ένδειξη είναι υποχρεωτική μόνο για τα κρασιά με ονομασία προέλευσης, αν και συνήθως αναγράφεται και στα υπόλοιπα. Με βάση την «εσοδεία» κρίνεται αν ένα κρασί είναι φρέσκο ή ήδη παλαιωμένο.
«Περιέχει θειώδη» Η ένδειξη αυτή αναγράφεται υποχρεωτικά από το 2004 σε κάθε ετικέτα κρασιού που παράγεται εντός της Ε.Ε., για την ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με προϊόντα που περιέχουν αλλεργιογόνες ουσίες. Πρόκειται για παράγωγα του διοξειδίου του θείου, που χρησιμοποιούνται κατά τη διαδικασία της οινοποίησης, προκειμένου να μην οξειδωθεί το κρασί και χάσει τα αρωματικά του στοιχεία. Τα θειώδη δεν ενέχουν κινδύνους για την υγεία μας, εφόσον ελέγχονται πλήρως από τη νομοθεσία.
Χωρητικότητα Συνήθως βρίσκουμε φιάλες των 750 ml.
Στο πίσω μέρος της φιάλης Τα περισσότερα κρασιά έχουν και ετικέτα στο πίσω μέρος, η οποία δίνει επιπλέον πληροφορίες για τον παραγωγό, το κρασί κλπ.
from: www.vita.gr

DOMAINE COSTA LAZARIDI

Domaine Constantin Lazaridi with the distinctive title "Château Julia" was founded in the community of Adriani in Drama in 1992. It evolved from a small company of the Lazaridi family, which 25 years ago started producing small quantities of wine. The love and dedication to vine cultivation and wine, led to the decision to organise and expand this activity.

 

Starting with a small 10 hectare vineyard we cultivate today over 200 hectares with the nobles Greek and international varieties maintaining low yields to ensure the best possible quality of raw material.

 

Our winery covering 13.000 square metres, has to show the most modern equipment in wine making :fully equipped laboratories, pneumatic presses, stainless steel vinification and storage tanks with an electronic temperature control system, automatic bottling machines and all the necessary underground, air-conditioned cellars. We also have areas for the reception of visitors with the necessary audio and visual equipment for seminars and conferences up to 150 people.

 

The estate has 100 full time employees as well as several seasonal staff. We also co-operate with well known French University Professors in the area of vine cultivation and oenology who visit the estate and offer their council in their area of expertise.

 

Similar to the attention we pay to the quality of our wines is the attention we pay to the presentation of our bottles. Our labels are designed by a well known local artist Yannis Nanos. We also make sure that the rest of the packaging materials, from corks to cartons are the best there is.

 

The first bottles were marketed in 1992. Amethystos white, Amethystos Rose and Amethystos Red. Later two more wines were added to the Amethystos family, Amethystos Fume and an aged red, Amethystos Cava, which was followed by a new family of wines the Château Julia with five varietal wines (Chardonnay, Chardonnay Oak, Semillon, Asyrtiko and Merlot. The new addition is the Domaine Costa Lazaridi family with a dry and a sweet Viognier and a Syrah.

 

From the beginning we gave great emphasis on exports in order for our products to compete in the difficult international market. Beginning with Germany we now export to England, Belgium, Holland, Denmark, Sweden, France, Switzerland, Austria, Cyprus, the Czech Republic Romania and Spain as well as the United States, Japan, and Canada.

 

We take part in the most prestigious international exhibitions and competitions and overall we have won over 400 medals and commendations, many of which gold.

 

At the moment we are completing our new major investment in Kapandriti Attica, which will feature a winery, supplied by our 20 hectare vineyard in Marathon, as well as reception and conference facilities.

ΚΤΗΜΑ ΚΩΣΤΑ ΛΑΖΑΡΙΔΗ



Το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, με τον διακριτικό τίτλο Chateau Julia, ιδρύθηκε το 1992 στην Αδριανή Δράμας. Αποτελεί εξέλιξη μιας μικρής οικογενειακής οινοποιίας που ξεκίνησε να παράγει μικρές ποσότητες στις αρχές της δεκαετίας του '80.   Ξεκινώντας από αυτόν τον προσωπικό αμπελώνα των 100 περίπου στρεμμάτων, φτάσαμε σταδιακά να καλλιεργούνται σήμερα περίπου 2200 στρέμματα, όπου ευδοκιμούν οι ευγενέστερες διεθνείς και ελληνικές ποικιλίες σταφυλιών, διατηρώντας χαμηλές αποδώσεις ώστε να διασφαλίζεται η υψηλότερη δυνατή ποιότητα της πρώτης ύλης.   Το πρότυπο αρχιτεκτονικά οινοποιείο, 14.000 τ.μ., έχει να επιδείξει ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει σήμερα σε μηχανολογικό εξοπλισμό: πλήρες χημείο – εργαστήριο, πνευματικά πιεστήρια ανοξείδωτες δεξαμενές οινοποίησης και αποθήκευσης με ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου θερμοκρασίας, αυτόματες εμφιαλωτικές μηχανές και τους απαραίτητους υπόγειους κλιματιζόμενους χώρους (κάβες). Παράλληλα διαθέτει ειδικούς χώρους για την υποδοχή και φιλοξενία επισκεπτών, εξοπλισμένους με σύγχρονα οπτικοαουστικά μέσα για τη διοργάνωση συνεδρίων και άλλων εκδηλώσεων.   Το προσωπικό του Κτήματος αποτελείται από 100 περίπου μόνιμους και, ανάλογα με τις αναγκαίες εργασίες, από εποχιακά απασχολούμενους. Το μόνιμο προσωπικό συνιστά μια ομάδα καταρτισμένων επιστημόνων και εμπειροτεχνών με έντονες ανησυχίες για την αναζήτηση του απόλυτου σε όλους τους τομείς. Στον τομέα της παραγωγής υπάρχουν συνεργασίες με παγκοσμίου φήμης συμβούλους στους τομείς της αμπελοκαλλιέργειας, της οινολογίας, της απόσταξης και της οξοποιίας οι οποίοι επισκέπτονται το Κτήμα και λειτουργούν επικουρικά.   Ανάλογη με τη φροντίδα για την υψηλή ποιότητα του περιεχομένου είναι και η παρουσίαση των φιαλών με ετικέτες που φιλοτέχνησε ο δραμινός ζωγράφος Γιάννης Νάνος. Ιδιαίτερη προσοχή και βαρύτητα δίνεται επίσης στα υπόλοιπα υλικά συσκευασίας.   Από εμπορικής πλευράς, οι πρώτες φιάλες διατέθηκαν στην αγορά στα τέλη του 1992: τρία ξηρά κρασιά ο Αμέθυστος Λευκός, ο Αμέθυστος Ροζέ και ο Αμέθυστος Ερυθρός. Σήμερα στο Κτήμα της Αδριανής παράγονται τέσσερεις οικογένεις κρασιών, Amethystos, Chateau Julia, Domaine Costa Lazaridi και Οινότρια Γη.   Παράλληλα, σε ένα υπερσύγχρονο αποστακτήριο παράγεται το τσίπουρο Ηδωνικό, που πήρε το όνομα του από τους αρχαίους κατοίκους της περιοχής, του Ήδωνες, τα φρέσκα αποστάγματα σταφυλής Methexis από Μοσχάτο Αλεξανδρείας, Chardonnay και Cabernet Sauvignon καθώς και το παλαιωμένο Methexis Cigar από Sauvignon Blanc.   Στα τέλη του 2006, μετά από χρόνια ερευνών, παρουσιάστηκε στην αγορά η νέα σειρά προϊόντων Aceto Botanico Adriani στα πρότυπα παραγωγής του Ιταλικού βαλσαμικού ξυδιού.   Παράλληλα με την επιτυχία στην Ελληνική αγορά η εταιρεία έδωσε έμφαση από την αρχή στις εξαγωγές ώστε τα κρασιά της να βρεθούν στον δύσκολο διεθνή στίβο. Με πρώτη την αγορά της Γερμανίας, τα προϊόντα μας εξάγονται ακόμη σε Αγγλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, Σουηδία, Γαλλία, Ελβετία, Αυστρία, Τσεχία, Ισπανία, Ρουμανία και Κύπρο όπως επίσης στις ΗΠΑ και τον Καναδά.   Η διάθεση των προϊόντων γίνεται από επιλεγμένα καταστήματα – κάβες και χώρους υψηλής εστίασης (εστιατόρια, ξενοδοχεία κλπ) και από επιλεγμένες αλυσίδες.   Στα πλαίσια της πολιτικής προώθησης των προϊόντων της η εταιρεία συμμετέχει σε σημαντικές ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις του κλάδου: ΔΕΤΡΟΠ στη Θεσσαλονίκη, Οινόραμα στην Αθήνα, PROWEIN στη Γερμανία, International Wine & Spirits Fair στην Αγγλία.   Στον τομέα των διεθνών βραβεύσεων στους πλέον εγκύρους διαγωνισμούς ανά τον κόσμο το Κτήμα έχει να επιδείξει μια σημαντικότατη συλλογή άνω τον 500 διακρίσεων, πολλές από τις οποίες χρυσές.   Από τα μέσα του 2006 ολοκληρώθηκε και λειτουργεί η Οινότρια Γη Κώστα Λαζαρίδη στο Καπανδρίτι Αττικής. Πρόκειται για ένα συγκρότημα περίπου 10.500 τ.μ. το οποίο περιλαμβάνει χώρους κοινωνικών και επαγγελματικών εκδηλώσεων, επίσκεψημα μουσεία και χώρους παλαίωσης καθώς και χώρους γευστικών δοκιμών για τους επαγγελματίες και ιδιώτες λάτρεις του "ευ ζείν". Οι εκαταστάσεις ολοκληρώνονται από ένα σύγχρονο οινοποιείο και ένα πρότυπο αμπελώνα 200 στρεμμάτων βιολογικής καλλιέργειας όπου παράγεται η οικογένεια κρασιών Οινότρια Γη.

Θεραπείες για το hangover απ΄ όλο τον κόσμο

Η υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ κατά τις εορταστικές ημέρες έχει σαν συνέπεια το γνωστό σε όλους μας hangover. Υπάρχουν όμως και πολλές "θεραπείες" αντιμετώπισής του σε όλο τον κόσμο, οι οποίες παρουσιάζονται στο ειδικό για το θέμα site: http://www.hungover.net.
Για να "απαλύνετε" τα συμπτώματα του hangover μπορείτε για παράδειγμα να τρίψετε μισό λεμόνι στη μασχάλη, κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού για τους κάτοικους του βόρειου ημισφαιρίου και αντίθετα με τη φορά των δεικτών του ρολογιού για τους κάτοικους του νότιου ημισφαιρίου. Στην Αϊτή, τη χώρα του βουντού, 13 καρφίτσες, με μαύρο κεφάλι, στο φελλό του μπουκαλιού που σας προκάλεσε το hangover θα δώσει τη λύση, ενώ στη Μογγολία ένα ποτήρι ντοματοχυμό, το οποίο περιέχει ένα μαριναρισμένο μάτι αρνιού, βοηθάει... στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Φυσικά υπάρχουν και οι πιο λογικές λύσεις όπως η καταπολέμηση των συμπτωμάτων της υπερκατανάλωσης του αλκοόλ, με αλκοόλ, όπως συνηθίζουν οι Γάλλοι ή με πιο ήπιους τρόπους όπως η κατανάλωση λευκών τροφών, (ρύζι, ζυμαρικά, γαλακτοκομικά) που συνηθίζουν οι Ιταλοί, οι οποίοι προτείνουν την αποφυγή όξινων τροφών όπως η ντομάτα.
Αντίθετα οι Ρώσοι το καταπολεμούν με "όξινα" μέσα, όπως η άλμη από αγγουράκι ή λάχανο τουρσί. Όπως και να έχουν όμως τα παγκόσμια έθιμα, η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη, δηλαδή, η κατανάλωση αλκοόλ με μέτρο. Αν όμως δεν καταφέρετε να θέσετε μέτρο στον εαυτό σας, τότε φροντίστε να πιείτε αρκετό νερό, πριν κοιμηθείτε, μια και πολλά από τα συμπτώματα του hangocver προκαλούνται από την αφυδάτωση που προκαλεί το αλκοόλ.

from: www.ygeiaonline.gr

The Six Stages of Hangovers

How Hungover are You?

This hangover rating scale has been passed around for years.There are a few versions of this, this being the cleanest, and they're all in fun. Even though the last thing you want to do when you are suffering from "the big one" is read or laugh.

One Star Hangover:
No pain. No real feeling of illness. Your sleep last night was a mere disco nap, which has given you a whole lot of misplaced energy. Be glad that you are able to function relatively well. However, you are still parched. You can drink 10 sodas and still feel this way. You are craving a steak bomb and a side of gravy fries.

Two Star Hangover:
No pain, but something is definitely amiss. You may look okay but you have the mental capacity of a staple gun. The coffee you are chugging is only exacerbating your rumbling gut, which is craving a rootie tootie fresh and fruity pancake breakfast from IHOP. There is some definite havoc being wreaked upon your bowels.

Three Star Hangover:
Slight headache. Stomach feels crappy. You are definitely not productive. Anytime a girl walks by you gag because her perfume reminds you of the random gin shots you did with your alcoholic friends after the bouncer 86'd you at 1:45 a.m. Life would be better right now if you were in your bed with a dozen donuts and a meatball hero watching the E! fashion awards. You've had 4 cups of coffee, a gallon of water, 3 Snapples and a liter of diet coke, yet you haven't peed once.

Four Star Hangover:
Life sucks. Your head is throbbing. You can't speak too quickly or else you might puke. Your boss has already lambasted you for being late and has given you a lecture for reeking of booze. You wore nice clothes, but that can't hide the fact that you missed an oh-so crucial spot shaving, (girls, it looks like you put your make-up on while riding the bumper cars.) Your eyes look like one big vein and your hair style makes you look like a reject from the class picture of Grover Cleveland HS, class of '84.

Five Star Hangover:
AKA "Dante's 4th Circle of Hell."
You have a second heartbeat in your head, which is actually annoying the employee who sits in the next cube. Vodka vapor is seeping out of every pore and making you dizzy. You still have toothpaste crust in the corners of your mouth from brushing your teeth in an attempt to get the remnants of the shit fairy out. Your body has lost the ability to generate saliva, so your tongue is suffocating you. Death seems pretty good right now. You definitely don't remember who you were with, where you were, what you drank and why there is a stranger still sleeping in your bed at your otherwise empty house.

Six Star Hangover:
Otherwise known as the "Infinite Nut smacker"
You wake up on your bathroom floor. For about 2 seconds you look at the ceiling, wondering if the cool refreshing feeling on your cheek is the bathroom tile or your vomit from 5 hours ago. It is amazing how your roommate was as drunk as you, but somehow managed to get up before you. You try to lift your head. Not an option. Then you inadvertently turn your head too quickly and smell the funk of 13 packs of cigarettes in your hair. Suddenly you realize you were smoking, but not ultra lights... some jackass handed you Marlboro reds, and you smoked them like it was your second full time job. You look in the mirror only to see remnants of the stamp "Ready to Rock" faintly atop your forehead... the stamp on the back of your hand that has magically appeared on your forehead by alcoholic osmosis. You have to be to work in t-minus 14 minutes and 32 seconds and the only thing you can think of wearing is your "hello kitty" pajamas and your slippers.

By Colleen Graham, About.com Guide

e-oinos wish you a MERRY CHRISTMAS

MERRY CHRISTMAS AND THANKS FOR VISITING THE e-oinos THE WINE BLOG FROM GREECE FOR ALL THE WINE LOVERS TO ALL OVER THE WORLD.

ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΚΡΑΣΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ


Ένα ζεστό κρασί δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο με μουσική και καλή παρέα..Ποιος μπορεί να αρνηθεί ένα τέτοιο σκηνικό; Δεν μένει λοιπόν να το δημιουργήσουμε!
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, η μουσική και η επιλογή της παρέας είναι δικιά σου..τώρα όσο για το κρασί εδώ μπορείς να δεις πως θα το ετοιμάσεις!
Οι ονομασίες με τις οποίες μπορεί να το συναντήσει κανείς είναι πολλές..χριστουγεννιάτικο κρασί, glühwein, vin chaud, grog, ή απλά ζεστό κρασί με μπαχαρικά. Οι ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εντάξει στη χριστουγεννιάτικη παράδοσή τους το κρασί με τα μπαχαρικά είναι αρκετές και έτσι ενώ τα βασαικά συστατικά είναι ίδια, κάθε χώρα κάνει κάποιες μικρές παραλλαγές.
Τι περιέχει όμως, το ζεστό αυτό κρασί; Εκτός από κόκκινο κρασί και ζάχαρη ή μέλι, έχει μπαχαρικά που του χαρίζουν ένα ιδιαίτερο άρωμα, όπως ξύσμα πορτοκαλιού και λεμονιού, κανέλα, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο.. Άλλοι το προτιμούν σκέτο, ενώ άλλοι προσθέτουν και μία επιπλέον δόση από άλλο αλκοόλ, όπως λικέρ, brandy, vodka ή ρούμι.
Η κύρια συνταγή για ζεστό γλυκό κρασί με μπαχαρικά περιλαμβάνει ορισμένα βασικά υλικά και στη συνέχεια εσύ μπορείς να αφήσεις ελεύθερη την φαντασία σου..και να προσθέσεις ότι πιστεύεις ότι μπορεί να συνδυαστεί.
Υλικά

• 1 μπουκάλι κόκκινο κρασί
• 2 ξυλάκια κανέλα
• 4-5 γαρίφαλα
• Ξύσμα μισού λεμονιού
• Ξύσμα και χυμό ενός πορτοκαλιού
• 4 κουταλάκια του γλυκού μαύρη ζάχαρη ή 3-4 κουταλιές μέλι(ή παραπάνω αν θέλετε)
• 1 πρέζα μοσχοκάρυδο

Εκτέλεση:

1. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα 300 ml περίπου νερού και προσθέτουμε μέσα τα υλικά μας (εκτός από το κρασί) και τα αφήνουμε να ζεσταθούν λίγο (να μην κοχλάσει το νερό), μέχρι να λιώσει και η ζάχαρη.
2. Προσθέτουμε το κρασί στην κατσαρόλα, σε θερμοκρασία χαμηλότερη από τη θερμοκρασία βρασμού του κρασιού (60-70 βαθμούς), ανακατεύουμε και το αφήνουμε για λίγη ώρα να πάρει το άρωμα των μπαχαρικών σε χαμηλή πάντα φωτιά.
3. Στην συνέχεια απομάκρυνε από την φωτιά την κατσαρόλα, προσέθεσε έαν θέλεις και λίγο ρούμι ή brandy ή κάποιο άλλο αλκοόλ, σούρωσε το κρασί και σέρβιρέ το.

Tips

• Προσοχή, μην βράσει το μίγμα γιατί θα εξατμιστεί όλο το αλκοόλ.
• Προαιρετικά μπορείς να προσθέσεις λίγο ρούμι, brandy ή vodka, ανάλογα με το πόσο δυνατό θέλεις το ποτό σου
• Μπορεί να φτιαχτεί και χωρίς αλκοόλ, αν κάποιος το επιθυμεί, χρησιμοποιώντας χυμό φρούτων αντί για κρασί.
• Τα υλικά που αναφέρονται παραπάνω είναι προτεινόμενα, εσύ μπορείς να προσθέτεις και περισσότερα ή λιγότερα ανάλογα με το πόσο έντονη θέλεις να είναι η γεύση του κρασιού και το άρωμα που θα έχει.

Πώς σερβίρεται: Το κρασί θα το σερβίρεις όσο κι αν ακούγεται παράξενο, σε κεραμικά ή πυρίμαχα φλιτζάνια..

from: www.posiliving.gr

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ e-oinos

Για σένα κόρη όμορφη
ήρθαμε να τα πούμε,
και τα καλά Χριστούγεννα
για να σου ευχηθούμε.

Φέρτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε,
και του χρόνου να σας πούμε
φέρτε μας κρασί να πιούμε.

Αν έχεις κόρη όμορφη
βάλε τη στο τσιμπίδι,
και κρέμασε την αψηλά
να μην τη φαν οι ψύλλοι.

Φέρτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε,
και του χρόνου να σας πούμε
φέρτε μας κρασί να πιούμε.

Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε
καράβια 'ν' ασημένια,
του χρόνου σαν και σήμερα
να ‘ναι μαλαματένια.

Φέρτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε,
και του χρόνου να σας πούμε
φέρτε μας κρασί να πιούμε.

Για σένα κόρη όμορφη
ήρθαμε να τα πούμε,
και τα καλά Χριστούγεννα
για να σου ευχηθούμε.

Φέρτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε,
και του χρόνου να σας πούμε
φέρτε μας κρασί να πιούμε.

Η ΕΜΦΙΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ

Η διαδικασία της εμφιάλωσης είναι αρκετά πολύπλοκη και πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλοί παράγοντες έτσι ώστε το τελικό προϊόν, μόλις εμφιαλωθεί, να είναι υγιές και εξελίξιμο ποιοτικά και να αντέχει για μεγάλο χρονικό διάστημα στις διάφορες μεταβολές.
Τι πετυχαίνουμε όμως με την εμφιάλωση;
Η εμφιάλωση προστατεύει το κρασί από μικροβιακές μολύνσεις και από την επίδραση του οξυγόνου. Έχει σκοπό να παραμείνει το κρασί σε αναγωγικό περιβάλλον και να βελτιωθεί η ποιότητα του με την παλαίωση, εφόσον πρόκειται για κρασί παλαίωσης.
Πριν την εμφιάλωση όμως πρέπει να γίνει στο κρασί η κατάλληλη προετοιμασία και να σταθεροποιηθεί για τη διατή ρηση της ποιότητας του.
Η προετοιμασία του κρασιού για την εμφιάλωση προϋποθέτει χημι κές αναλύσεις, οργανοληπτικές δοκιμασίες, διορθώσεις, κατεργασίες, φιλτραρίσματα, σταθεροποίηση και διάφορες δοκιμές σταθερότητας.
Εάν δεν έχουμε μεταβολές και αλλοιώσεις, θολώματα ή ιζήματα, το κρασί είναι έτοιμο για εμφιάλωση.
Η διαδικασία της εμφιάλωσης περιλαμβάνει:

1. Φίλτρο χαρτιού ή πλακών για φιλτράρισμα του οίνου πριν μπει στις φιάλες.
2. Πλυντική μηχανή (πλύσιμο φιαλών)
Περιλαμβάνει από απλές μηχανές, ημιαυτόματες, 1-2 μπουκαλιών, έως αυτόματα πλυντήρια μεγάλης χωρητικότητας για καινούριες ή και για επιστρεφόμενες φιάλες.
3. Γεμιστικό φιαλών
Υπάρχουν γεμιστικά μηχανήματα, απλά με 1-2-3-4 μήκη, ημιαυτόμα τα και αυτόματα.
4. Ταπωτικό φιαλών
Υπάρχουν ταπωτικά χειροκίνητα ή ποδοκίνητα μηχανικά, ημιαυτό ματα ή αυτόματα για φελλό .
Τα αυτόματα ταπωτικά έχουν μεγάλες δυνατότητες που ξεκινούν από 800 φιάλες ανά ώρα.
5. Καψυλιέρα ή συρρικνωτικό
Αναφερόμαστε στο θερμοτούνελ όπου, περνώντας η γεμάτη φιάλη με το καψύλι, λόγω θερμοκρασίας έχουμε μια συρρίκνωση του και μια τέλεια εφαρμογή πάνω στην κορφή του μπουκαλιού, καλύπτοντας και προστατεύοντας το φελλό. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και θερμοσυρικνωτικό χειρός.
6. Η Ετικετέζα
Είναι ένα απαραίτητο μηχάνημα για την τοποθέτηση και προσαρμο γή της ετικέτας.
Υπάρχουν απλές ετικετέζες που τοποθετούν απλώς κόλλα στις ετι κέτες διαφόρων τύπων, και οι αυτόματες που τοποθετούν 1 ή 2 ετικέ τες (μπρος - πίσω στο μπουκάλι ή και στο περιλαίμιο).
Τελευταία χρησιμοποιούνται και οι ετικετέζες για αυτοκόλλητες ετικέ τες. Επί πλέον υπάρχουν οι ημιαυτόματες και οι χειροκίνητες ετικέτες.
Όσον αφορά το χώρο του εμφιαλωτηρίου θα πρέπει να είναι χωριστά από τις δεξαμενές ζύμωσης με θερμοκρασία 16° -20°C.
Η δεξαμενή τροφοδοσίας πρέπει να διαθέτει σύστημα κάλυψης του κενού χώρου, που δημιουργείται κατά την εμφιάλωση, με αδρανές αέριο. Εάν δεν υπάρχει, η εμφιάλωση πρέπει να τελειώνει γρήγορα και να μη διαρκεί περισσότερο από 48 ώρες.
Το χρώμα της φιάλης μπορεί να είναι λευκό ή πρασινωπό για τα λευκά κρασιά και σκούρο πράσινο ή πρασινοκάστανο για τα ερυθρά ή ροζέ κρασιά.
Τα πώματα από φελλό θα πρέπει να είναι καθαρά, αποστειρωμένα και ελαφρά μαλακά. Ο ρόλος του φυσικού φελλού είναι να απομονώνει το κρασί από τους μικροοργανισμούς και να εμποδίζει την είσοδο του αέρα στη φιάλη. Με τον καιρό ο φελλός διαβρώνεται από την αλκοόλη και τα οξέα του κρασιού και ύστερα από δεκαπέντε περίπου χρόνια χρειάζεται αντικατάσταση.
Έχουν χρησιμοποιηθεί εκτός από τους φυσικούς φελλούς και άλλα είδη όπως πλαστικοί -συνθετικοί φελλοί, αλλά παρουσιάζουν πολλά μειονεκτήματα και έχουν αποδειχθεί ακατάλληλοι.
Το κρασί διατηρεί την ποιότητα του, σε φιάλη από γυαλί, με πώμα από φυσικό φελλό. Εδώ και χρόνια άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα βιδωτά πώματα, τα οποία δεν απογοήτευσαν τους κατα σκευαστές τους και το κρασί μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα (3-5) χρόνια.
Το γέμισμα της φιάλης μπορεί να γίνει με κενό ή σε ατμόσφαιρα με αδρανές αέριο, για να αποφύγουμε υπερβολική οξυγόνωση. Ο κενός χώρος μεταξύ φελλού και κρασιού είναι τόσος, ώστε να αποφύγουμε τον υπερβολικό αερισμό. Ο αέρας μεταξύ του κρασιού και του φελλού είναι η κύρια αιτία οξυγόνωσης του κρασιού κατά την εμφιάλωση. Οξει δώνεται η αλκοόλη προς ακεταλδεΰδη, η οποία είναι υπεύθυνη για την ασθένεια της εμφιάλωσης. Το κρασί επανέρχεται ύστερα από 2-3 μήνες, επειδή η ακεταλδεΰδη δεσμεύεται από τον ελεύθερο ανυδρίτη που προστίθεται πριν την εμφιάλωση.
Ο αερισμός προκαλεί μεταβολές στα αρωματικά συστατικά του κρασιού που χαρακτηρίζονται ως ασθένεια της εμφιάλωσης. Μπορεί να συμβεί κατά τη μετάγγιση στη δεξαμενή, στο δοχείο της γεμιστικής και από τον αέρα, ο οποίος καταλαμβάνει τον κενό χώρο ανάμεσα στο φελλό και στο κρασί.
Απαιτείται σύστημα με αδρανές αέριο, το οποίο να εκδιώξει τον αέρα μετά το γέμισμα της φιάλης και πριν τον πωματισμό.
Το κρασί διαστέλλεται μέσα στη φιάλη σε μια αύξηση της θερμοκρα σίας. Η διαστολή εξαρτάται από τον αλκοολικό βαθμό και τα περιεχό μενα σάκχαρα και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την εμφιάλωση, ώστε το κρασί να μην μπορεί να φτάσει το φελλό σε μια πιθανή αύξηση της θερμοκρασίας.
Στο φελλό έχουν βρεθεί περίπου πενήντα συστατικά, από τα οποία ένα πολύ μικρό μέρος περνά στο κρασί. Είναι ένα υλικό που απορροφά διάφορες οσμές και τις μεταδίδει στο κρασί.
Η αποθήκευση και η φύλαξη των φιαλών γίνεται συνήθως σε υπόγεια, σε οριζόντια θέση, σε χώρο καθαρό, καλά αεριζόμενο, με κατάλληλες συνθήκες υγρασίας 70-80% και θερμοκρασίας 10-12°C για τα λευκά κρασιά, 12-15°C για τα ερυθρά κρασιά.

ΠΗΓΗ http://oinoagapi.blogspot.com

How to give wine

Whether for a birthday, landmark wedding anniversary, or just a dinner party, wine is a gift that can be appreciated by connoisseurs and neophytes alike.

Hostess gifts

Presented to the host of any party, wine is a thoughtful way to show your gratitude, but you should consider the situation as well as the recipient. It’s always nice to choose a bottle that will appeal to individual tastes, however, unless you know your host well, this can be difficult. If you’re unsure what to bring, choose a popular wine, like Chardonnay or Merlot, that almost anyone will enjoy.
For a large gathering, don’t worry about securing an obscure or expensive vintage; it’s more than likely to get plopped on a table with all the other bottles. If you’d rather not waste nice wine on indiscriminate palates, ask the host to keep it for a later date, though etiquette dictates that it’s ultimately up to the host whether to serve, or save, your gift. Go with a crowd pleaser and reserve the special choices for more intimate dinner parties where you know the host and the other guests. Among small groups, interesting wines are more likely to be appreciated and enjoyed accordingly.

Holiday and special occasion gifts

Wine is sure to please even the most hard-to-buy-for person on your list. Does your boss collect wine? Have you got a Napa Valley enthusiast for a father-in-law? Will your best friend love indulging in a special bottle at her next dinner party? Is your mom new to the wine game? Give a bottle that matches the recipient’s personality and it’s sure to be a hit.
Collectors always appreciate a nice vintage that will age well, like a reserve Cabernet Sauvignon. It can be tucked away in the cellar and brought out a few years down the road when it’s at it’s best. For the wine-lover who’s more likely to drink your gift next Saturday, an interesting varietal or special bottling will go down nicely. For those with a pet winemaking region, impress with a few well-chosen bottles from a little-known vineyard. Of course, a real wine adventurer is not averse to a bit of direction. If you discovered a spectacular winemaker on a tour of Sonoma, by all means, share.
For the enthusiastic neophyte on your list, a range of bottles from around the world will encourage good taste and exploration.

Presenting wine

When packaging your gift of wine, remember: There’s life beyond the wine-store gift bag. Make an impact by using a little creativity in your wrap-up.
For a simple hostess gift, wrap the bottle in a nice linen tea towel or vintage tablecloth and tie it up with a ribbon. This is easy to do and adds something extra to the package that your host will appreciate.
Try using seasonal ingenuity: In summer, line the bottom of a terra cotta planter with shredded paper and tuck in a bottle or two. Add a small assortment of flower seeds and even some nice gardening gloves to the planter and tie a ribbon around the top. The wine may be polished off quickly, but the flowers will last the rest of the season. Wintertime calls for mulling spices and a couple of logs for the fire.
Wine accessories can make a welcome addition to your gift. Drip stoppers and wine charms are good choices for a frequent entertainer. For a collector, give handmade tags to hang from the bottlenecks so the desired bottle can be easily found in the cellar. A newbie would enjoy a book on wine basics or a journal to record tasting notes.

from: www.thatsthespirit.com

10 Magnum που αξίζει να δοκιμάσετε

Είναι κάποιες φορές που το μέγεθος μετράει και, εν προκειμένω, ο όρος Magnum έχει να κάνει ακριβώς με αυτό. Αν και έχει ταυτιστεί με το συγκεκριμένο όπλο, χρησιμοποιείται ως ορολογία και στην οινική γλώσσα, όπου υποδηλώνει τη φιάλη του 1,5 λίτρου. Προέρχεται δε από τη λατινική λέξη magnus, που σημαίνει μεγάλος. Ομως, στον κόσμο του κρασιού η πληθωρικότητα είναι μια αγαπημένη έννοια και οι «ευτραφείς» φιάλες δεν σταματούν εδώ. Μεγαλύτερη, αλλά και πιο δυσεύρετη από το Μagnum είναι η Jeroboam, φιάλη των 3 λίτρων -η οποία αντιστοιχεί σε 4 απλές φιάλες-, η Mathussala των 6 λίτρων -αντίστοιχη σε ποσότητα 8 φιαλών- ενώ ακολουθούν οι... βαρέων βαρών Rehoboam των 4,5 λίτρων (6 φιάλες), Salmanazar των 9 λίτρων (12 φιάλες), Balthazar των 12 λίτρων (16 φιάλες) και το γιγαντιαίο Nebuchadnezzar των 15 λίτρων (20 φιάλες)!
Τα βαρύγδουπα βιβλικά ονόματά τους «καθρεπτίζουν» συχνά και το περιεχόμενό τους, καθώς πολλοί οινοποιοί επιλέγουν να φυλάξουν μέσα σε αυτές το κρασί από τα καλύτερα βαρέλια τους, την αφρόκρεμα δηλαδή της σοδειάς τους. Ως συλλεκτικά, αφού βγαίνουν σε περιορισμένη ποσότητα και ενίοτε οι φιάλες είναι αριθμημένες, αποτελούν ένα εξαιρετικό, σπάνιο δώρο για τους λάτρεις του κρασιού που θα το εκτιμήσουν δεόντως.
Αν και δεν έχει ακριβώς τεκμηριωθεί με επιστημονικές μελέτες, αλλά ύστερα από συγκριτικές δοκιμές, έχει αποδειχθεί πως στο εσωτερικό μιας φιάλης Μagnum, κι ακόμα περισσότερο στις μεγαλύτερες φιάλες, το κρασί ωριμάζει καλύτερα. Συγκεκριμένα υφίσταται παλαίωση πιο αργή και ισορροπημένη, αφού το μέγεθος της φιάλης επιτρέπει στα κρασιά καλύτερη και ποιοτικότερη παλαίωση, τους προσδίδει πολυπλοκότητα και αρμονία - συγκριτικά πάντα με την κλασική φιάλη των 750 ml. Θεωρητικά τουλάχιστον, το κρασί θα διαρκέσει περισσότερο και θα παραμείνει στην κάβα μας πιο πολλά χρόνια κατακτώντας το «πικ» των δυνατοτήτων του. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι φιάλες Magnum συχνά κοστίζουν περισσότερο από ό,τι η αντίστοιχη ποσότητα του ίδιου κρασιού σε φιάλες των 750 ml.


Κτήμα Αλφα 2004
Παραγωγός: Κτήμα Αλφα
Κατηγορία: Τοπικός Μακεδονικός Οίνος
Ποικιλίες: Ξινόμαυρο, Syrah, Merlot
Χαρακτηριστικά: Πυκνό μοβ χρώμα, με ροζ στεφάνι. Καθαρά, αλλά μέτρια αρώματα φρούτου, σοκολάτας, φίνας βανίλιας, δαμάσκηνου και πιπεριού. Βουτυράτη γεύση με ψηλή οξύτητα και μαλακές τανίνες. Μεγάλη επίγευση με αλκοολικότητα και ζωηρά αρώματα.
Συνοδεύει: Χοιρινό ζαμπόν φούρνου, μοσχάρι κοκκινιστό με μπαχαρικά.
Διάρκεια ζωής: Επιδέχεται παλαίωση.


Καπνίας 2004
Παραγωγός: Κτήμα Χατζημιχάλη
Κατηγορία: Τοπικός Οίνος Κοιλάδας Αταλάντης
Ποικιλία: Cabernet Sauvignon
Χαρακτηριστικά: Παχύ πορφυρό χρώμα με ερυθρές ανταύγειες. Καθαρή και ζωηρή μύτη, με μπουκέτο από κόκκινα φρούτα, βανίλια, σανταλόξυλο, κέδρο, φύλλα καπνού, μελάνι, σταφίδα και γλυκά του κουταλιού. Στρογγυλό στόμα με καλή οξύτητα και έντονες αλλά καλά εξελισσόμενες τανίνες. Μακριά βουτυράτη και φρουτώδης επίγευση.
Συνοδεύει: Λαγό στιφάδο, συκώτι ριγανάτο, ψάρι πλακί.
Διάρκεια ζωής: Επιδέχεται παλαίωση.


Κτήμα Δρυόπη Reserve 2005
Παραγωγός: Κτήμα Δρυόπη
Κατηγορία: ΟΠΑΠ Νεμέα
Ποικιλία: Αγιωργίτικο
Χαρακτηριστικά: Πορφυρό χρώμα, μύτη όπου ξεχωρίζουν γλυκό βύσσινο, σοκολάτα, βιολέτα και μαυροκέρασο, ενώ επίσης επικρατούν μπαχαρικά και καπνός. Φρούτο και ξύλο στο στόμα, που έχει μαλακές, ωραίες τανίνες. Είναι καλοδομημένο και έχει έντονη, πιπεράτη επίγευση.
Συνοδεύει: Φιλέτο μοσχαρίσιο με πιπέρι, κόκορα κρασάτο, ζαρκάδι με κρασάτη σάλτσα.
Διάρκεια ζωής: Επιδέχεται παλαίωση.


Μηδέν Αγαν '98
Παραγωγός: Οινοποιία Παπαντώνη
Κατηγορία: Τοπικός Πελοποννησιακός Οίκος
Ποικιλία: Αγιωργίτικο
Χαρακτηριστικά: Εντονο ερυθρό χρώμα μέτριας πυκνότητας, με σκούρες κεραμιδιές ανταύγειες. Μύτη με κάποια εξελιγμένα αρώματα σταφίδας, ξερών δαμάσκηνων, καπνού, μελανιού, καρυδιού. Ακολουθούν γλυκά μπαχάρια και βανίλια. Γλυκό στόμα, μαλακό και βουτυράτο, με μαλακές εξελιγμένες τανίνες, καλή ισορροπία.
Συνοδεύει: Χοιρινό με δαμάσκηνα, βυζαντινά γεμιστά με σταφίδες και κουκουνάρια.
Διάρκεια ζωής: Πίνεται φρέσκο.


Επιλεγμένος Οίνος 2003
Παραγωγός: Αθανάσιος Παρπαρούσης
Κατηγορία: ΟΠΑΠ Νεμέα
Ποικιλία: Αγιωργίτικο
Χαρακτηριστικά: Κόκκινο πυκνό χρώμα με καφετιές ανταύ γειες. Στη μύτη ξεχωρίζουν καβουρντισμένα αρώματα, σοκολάτα, μπαχαρικά και ψημένα φρούτα. Επίσης βαρέλι, γήινες και ζωικές νότες. Στο στόμα γλυκά μπαχάρια και καπνιστά αρώματα, τανίνες που έχουν εξελιχθεί αρκετά, αλλά έχουν ακόμα χρόνο μπροστά τους. Καλοδομημένο, κομψό και πολλά υποσχόμενο.
Συνοδεύει: Χταπόδι στιφάδο, κατσικάκι γιουβέτσι, γέμιση γαλοπούλας.
Διάρκεια ζωής: Επιδέχεται παλαίωση.


Chateau Harlaftis 2002
Παραγωγός: Χαρλαύτης
Κατηγορία: Τοπικός Αττικός Οίνος
Ποικιλία: Cabernet Sauvignon
Χαρακτηριστικά: Μέτριας πυκνότητας καφετί χρώμα. Εξελιγμένα, μέτριας έντασης αρώματα, όπου ξεχωρίζουν ντομάτα, ελιά, μαρμελάδες, πικραμύγδαλα και καπνιστές νότες. Ελαφρύ στόμα, κάπως στεγνό, με έντονη οξύτητα. Πικρίλα στην επίγευση.
Συνοδεύει: Μοσχαράκι κοκκινιστό με αρωματικά, κυνήγια μαγειρευτά και συκώτι σχάρας.
Διάρκεια ζωής: 2-5 χρόνια.


Οβηλος Ερυθρός 2004
Παραγωγός: Κτήμα Βιβλία Χώρα
Κατηγορία: Τοπικός Παγγαιορείτικος Οίνος
Ποικιλία: Cabernet
Χαρακτηριστικά: Καθαρό, πυκνό μπορντό χρώμα. Αλκοολική και γλυκιά μύτη, όπου ξεχωρίζουν πικραμύγδαλο, σοκολάτα, βούτυρο, μαυροκέρασο και καπνός. Καθαρή και γλυκιά γεύση, καλοδομημένες τανίνες και θαυμάσια, μακρά και αρωματική επίγευση.
Συνοδεύει: Ψητά κρέατα στα κάρβουνα, σαλιγκάρια με κόκκινη σάλτσα, κυνήγι μαγειρευτό.
Διάρκεια ζωής: Επιδέχεται παλαίωση.


Κτήμα Κατσαρού 2001
Παραγωγός: Κτήμα Κατσαρού
Κατηγορία: Τοπικός Οίνος Κρανιάς
Ποικιλίες: Cabernet, Merlot
Χαρακτηριστικά: Εντονο ερυθρό χρώμα με πορφυρές ανταύγειες νεότητας. Κλειστή μύτη, κάπως βαριά, φυτική, με λάστιχο και δαμάσκηνο, σύκο και κανέλα να φανερώνονται στη συνέχεια. Σκληρό στο στόμα, χωρίς σώμα και αρκετά στυφό. Του λείπει η ισορροπία.
Συνοδεύει: Κόκκινα κρέατα μαγειρεμένα με πλούσιες σάλτσες και αποξηραμένα φρούτα.
Διάρκεια ζωής: 2-5 χρόνια.


Κτήμα Μερκούρη 2001
Παραγωγός: Κτήμα Μερκούρη
Κατηγορία: Τοπικός Οίνος Λετρινών
Ποικιλίες: Refosco, Μαυροδάφνη
Χαρακτηριστικά: Εντονο, ζωντανό, ρουμπινί χρώμα μέτριας έντασης. Πολύπλοκο μπουκέτο αρωμάτων όπου ξεδιπλώνονται βιολέτα, ξηρά φρούτα, γλυκά μπαχάρια, μελάνι, δέρμα και νότες μόκας. Βελούδινο στόμα με ωραία οξύτητα, συγκροτημένο και καλοδομημένο. Επίγευση γλυκιά, ισορροπημένη και φρουτώδης.
Συνοδεύει: Σουτζουκάκια, κόκορα κρασάτο.
Διάρκεια ζωής: 2-5 χρόνια.


Αμέθυστος 2003
Παραγωγός: Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη
Κατηγορία: Τοπικός Οίνος Δράμας
Ποικιλίες: Cabernet Sauvignon, Merlot
Χαρακτηριστικά: Μεγάλης έντασης ερυθρό χρώμα, αρμονικά αρώματα ξηρών καρπών, με νότες γλυκών του κουταλιού, φραγκοστάφυλου, βουτύρου και βανίλιας και ίχνη από μελάνι. Στόμα με όγκο και ισορροπία, κομψό αλλά και πληθωρικό, με τανίνες που εξελίσσονται σταδιακά και επίγευση μεγάλη και ευχάριστη.
Συνοδεύει: Φιλέτο μοσχαρίσιο με πιπεράτη σάλτσα, κουνέλι στιφάδο, κανελόνια ή λαζάνια με κιμά.
Διάρκεια ζωής: 2-5 χρόνια.


Της Νικολέτας Μακρυωνίτου from: www.kathimerini.gr

Tα λευκά κρασιά παλαιώνουν

Η αμάθεια λέει ότι τα λευκά κρασιά δεν παλαιώνουν· η ημιμάθεια ότι τα Ελληνικά λευκά δεν παλαιώνουν· και η πράξη ότι τα καλά Ελληνικά λευκά όχι μόνο παλαιώνουν αλλά είναι και υπέροχα!
Τουλάχιστον για αυτό με έπεισαν κάποιες πρόσφατες, μαζεμένες δοκιμές εξαιρετικών Ελληνικών λευκών. Και επιπρόσθετα αυτές δεν αφορούσαν μόνο βαρελάτες εκδοχές αλλά και αρκετά κρασιά δεξαμενής. Καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι κάποιοι από τους βασιλιάδες της λευκής παλαίωσης όπως τα γερμανικά rielsing, τα κρασιά του Chablis αλλά και τα Αυστραλέζικα Semillon, συνήθως δεν ακουμπούν  ποτέ τη δούγα ενός βαρελιού.
Έτσι ένα πυκνό, γεμάτο φρούτο λευκό ακόμα και αν είναι από την καυτή κλιματολογικά Ελλάδα μπορεί να δώσει συγκινήσεις που δεν φαντάζεστε: αρωματική ένταση αντί για άχαρη κλεισούρα, πολυδιάστατο (γεμάτο με νότες ξηρών καρπών, μελιού και ώριμων φρούτων) μπουκέτο αντί για μονοδιάστατο “φρουτάκι”, ολοκληρωμένη γευστική παρουσία αντί για ξεκάρφωτη οξύτητα.
Όλα τα παραπάνω ζητούν από σας μόνο δύο πράγματα: να φροντίσετε ώστε οι φιάλες να έχουν φτάσει από το οινοποιεία στο κλιματιζόμενο κελάρι σας με την ελάχιστη δυνατή ταλαιπωρία (ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες) και να θυσιάσετε για αυτά πολλές από τις θέσεις των ερυθρών σας. Πιστέψτε με, θα σας το ανταποδώσουν διπλά!!
Οινοφόρος, Ασπρολίθι 2007: Ναι, του 2007· και μάλιστα το γεμάτο mineral αρώματα και νεύρο αριστούργημα είναι ακόμα νεότατο! Μια αποστομωτική απάντηση σε αυτούς που σνομπάρουν τέτοια φοβερά κρασιά για χάρη κάθε αποτυχημένου, νεοεμφανιζόμενου “διαμαντιού”. +3χρόνια (3,5/5)
Κτήμα Γεροβασιλείου, Λευκό 2005: Ναι, αυτό που συνήθως κάποιοι δεν καταδέχονται να πιούν ούτε την επόμενη χρονιά! Εκρηκτικό και υπέροχο ακόμα και μέχρι το 2012! (3/5).
Κτήμα Κατσαρού, Chardonnay 2004: Κομψό, αριστοκρατικό, με υπέροχα ενσωματωμένο βαρέλι και φίνα ορυκτά και ξηροκαρπάτα αρώματα. Εκπληκτικό! + 5 χρόνια (4/5).
Κτήμα Αργυρού, Σαντορίνη Βαρέλι 2005: Ένα συγκλονιστικό δείγμα του ασύρτικου, αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή της Ελληνικής παλαίωσης. Ένας mineral, καπνιστός δυναμίτης που ακόμα δεν έχει αρχίσει ούτε να …μπουσουλάει! + 10 χρόνια (4,5/5)
Μπουτάρη, Malvasia di Candia 2003: Το πειραματικό αυτό κρασί από τον Κρητικό αμπελώνα της εταιρίας στο Σκαλάνι είναι στην κορύφωσή του προσφέροντας ένα άρωμα-βόμβα που πλημμυρίζει το δωμάτιο με δυόσμο και μια βαθιά ώριμη αλλά ουδόλως κουρασμένη γεύση. (3/5)
Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, Chateau Julia Semillon 2005: Γλυκά λουλούδια, μέλι και κομπόστα αχλαδιού προϊδεάζουν για μια αφόρητη γλύκα, όμως αντ’ αυτού κάθε γουλιά αποκαλύπτει μια υπέροχα νευρική λιπαρότητα. +2 χρόνια. (3,5/5)


from: www.drinking.gr του Σίμου Γεωργόπουλου

Το κρασί είναι τραγωδία

Το κρασί (οίνος) ενοχοποιείται γενικά για τη ζάλη και τη μέθη που προκαλεί στον άνθρωπο, μια κατάσταση κατά την οποία δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του, δηλαδή παραπατάει, φωνάζει και τραγουδάει διαταράσσοντας την κοινή ησυχία. Συχνά επιδίδεται σε άσεμνα πειράγματα και χειρονομίες φέρνοντας τους άλλους σε δύσκολη θέση. Όλα αυτά συντελούν στο να χάσει την αξιοπρέπειά του.

Οι αρχαίοι Έλληνες γνωρίζοντας αυτές τις ιδιότητες του κρασιού, το έπιναν νερωμένο (κεκραμένο), σε αντίθεση με άλλους λαούς που το έπιναν ανέρωτο (άκρατος οίνος). Αξιοποίησαν μάλιστα το κρασί με τέτοιον τρόπο, ώστε να μηδενίζονται οι αρνητικές επιδράσεις και να απελευθερώνονται οι ευεργετικές, δηλαδή η ευχαρίστηση («οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου»), η ψυχική ευφορία και το απώτερο αποτέλεσμα της, η πνευματική απελευθέρωση και ενεργοποίηση.

Σε μια τέτοια στιγμή ψυχικής ευφορίας και απελευθέρωσης του πνεύματος για καινούργια πετάγματα, που γονιμοποίησαν την ελεύθερη σκέψη για γενιές και γενιές μέχρι τώρα, γεννήθηκε η τραγωδία. Κάτω από την ευεργετική επίδραση του αττικού κρασιού, της ψυχικής χαράς και πνευματικής ελευθερίας ο Θέσπις αυθόρμητα, αντί να τραγουδήσει το διθύραμβο με τους άλλους συγχορευτές του κατά τη διάρκεια μιας γιορτής του Διονύσου, θεού του κρασιού, στάθηκε απέναντί τους και απήγγειλε. Εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε το θέατρο, κάτω από τον αττικό ουρανό και τους ατμούς του κρασιού. Ήταν μια στιγμή – ορόσημο- για την εξέλιξη του ανθρώπινου πνεύματος γιατί με το θέατρο άρχισε μια νέα μορφή αγώνα για τη γενικότερη απελευθέρωση του ανθρώπου από θεοληψίες, προκαταλήψεις αναχρονιστικές αντιλήψεις. Και όλα αυτά χάρη στο κρασί και την ευεργετική του επίδραση αλλά και στη σοφία των ανθρώπων να το γευτούν, εξουδετερώνοντας τις αρνητικές του ιδιότητες.

from:http://1gym-kr-vrysis.pel.sch.gr

Quality of the cork

The cork closure has been around since the Roman days. There’s a whole mystique wrapped

around pulling the cork out of a bottle of wine. What corkscrew to use, how to hold the

bottle, do I look at or smell the cork and the list just goes on. Most of it’s rubbish.

The cork is there to seal the bottle and that’s just about it.

As well as corks leaking or drying out we can have the problem of a ‘corked’ bottle.

Unfortunately there’s not much you can do to control this.

Wine becomes ‘corked’ or tainted when a chemical called tri-chloro-anisole (TCA) combines

with chlorine in the bleach used to sanitize the corks. TCA arises from moulds naturally

occurring in the tree bark. It is virtually impossible to detect a mouldy cork before it’s put

into the bottle.

A severely corked bottle is easy to pick. It will smell like damp carpet or a flooded cellar.

It gives that musty unpleasant smell. And this is fine because you can pick straight away

that something is wrong with the bottle.

A lightly corked bottle presents a bigger problem. The wine will smell flat and taste dull.

There’ll be no fruit nose and no fruit flavour. The average wine drinker will assume that this

is how the wine is supposed to taste. The reputation of the winery suffers through

something they have no knowledge of or control over. A no win situation.

Wineries responded to this problem by using synthetic corks by the millions. The cork

industry responded by spending millions on research to find the cause and cure for cork

taint. A chlorine free cork treatment process was developed and this has helped greatly.

Anecdotal evidence says up to 8% of bottles had

cork taint a few years ago.Now, that’s down to below

2% which is a great news.It’s the natural properties

of the cork that make it

so useful as a closure for wine bottles.

from:www.vinote.com

Γυαλί και κρασί

Το κρασί βρήκε στο γυαλί έναν πιστό οπαδό. Η γυάλινη φιάλη το ντύνει, σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα και ο διάφανος, κρυστάλλινος κόσμος των ποτηριών είναι ο καθρέφτης της ομορφιάς του.

Γυαλί, ένα αιώνιο υλικό

Το γυαλί, φυσικό και τεχνητό, έχει προσφέρει πολλές και σπουδαίες υπηρεσίες στην ανθρωπότητα. Το έχουμε πλάσει σε κάτοπτρα τηλεσκοπίων, σε ηλεκτρικούς λαμπτήρες, σε ποτήρια και σε βάζα, σε φιάλες, ακόμα και σε βώλους για να παίζουν τα παιδιά. Σαν φακός διορθώνει την όρασή μας και σαν καθρέπτης τη... ματαιοδοξία μας. Πότε όμως και πως ανακαλύφθηκε το γυαλί;

Η μεγάλη ανακάλυψη

Ο Ρωμαίος ιστορικός, Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, έγραψε ότι το γυαλί το ανακάλυψαν οι Φοίνικες ναυτικοί που είχαν ανάψει τη φωτιά τους σε μια αμμουδερή παραλία. Μη βρίσκοντας πέτρες για να στηρίξουν τα καζάνια τους, χρησιμοποίησαν μεγάλα κομμάτια νατρίου (ένυδρου ανθρακικού νατρίου) που τα μετέφεραν ως εμπόρευμα.  Όταν το νάτριο ζεστάθηκε κι αναμίχθηκε με άμμο, σχηματίστηκε ένα παράξενο παχύρρευστο υγρό, «κι έτσι ξεκίνησε το γυαλί», έγραψε ο Πλίνιος.
Ωστόσο, η αρχαιολογική έρευνα τοποθέτησε την εφεύρεση του γυαλιού στην τρίτη χιλιετία π.Χ. και μάλλον στην περιοχή του σημερινού Ιράκ και της Συρίας. Μια συνταγή που βρέθηκε σε σφηνοειδή γραφή της αρχαίας Μεσοποταμίας συμβουλεύει: «Αναμείξτε 60 μέρη άμμο, 180 μέρη στάχτες από θαλασσινά φυτά και 5 μέρη κιμωλία, βάλτε τα στο καμίνι, και θα πάρετε γυαλί». Τα πράγματα είναι περίπου έτσι, αν και όχι τόσο απλά.

Το φυσητό γυαλί και τα... άλλα

Το γυαλί εξελίχθηκε ως υλικό συντήρησης, μεταφοράς αλλά και διακόσμησης. Και η μεγάλη επανάσταση στην παραγωγή του, η οποία σηματοδότησε και τη ριζική αλλαγή στη συσκευασία, προέκυψε με την ανακάλυψη της τεχνικής του φυσητού γυαλιού. Ο τεχνίτης φυσούσε τη ρευστή γυάλινη μάζα μέσω ενός σωλήνα σε πήλινα καλούπια και έτσι της έδινε μορφή. Τα πρώτα εργαστήρια γυαλιού εγκαταστάθηκαν στη Γαλατία, στα μέσα του 1ου μετά Χριστόν αιώνα και συνέχισαν να δουλεύουν με αυτόν τον τρόπο μέχρι τον 17ο, δηλαδή μέχρι τη βιομηχανική περίοδο, όταν και συνέβη η επόμενη επανάσταση στον χώρο του γυαλιού και της συσκευασίας. Η τεχνική τροποποιήθηκε και έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα εργοστάσια παραγωγής φιαλών από χοντρό γυαλί. Και πολύ αργότερα, στις αρχές του αιώνα που σε λίγο θα αποχαιρετήσουμε, ο Αμερικανός Owens κατασκεύασε την πρώτη αυτόματη μηχανή (1905). Σήμερα, η υψηλή τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα να παράγουμε μεγάλο αριθμό φιαλών σταθερών διαστάσεων, ομοιόμορφων και με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά αντοχής.

Το τέλος της χιλιετίας μας σηματοδοτείται από την ανάγκη του ανθρώπου για επιστροφή στη φύση, από την απαίτηση παραγωγής και χρήσης οικολογικών προϊόντων. Και το γυαλί είναι ένα υλικό που ικανοποιεί απόλυτα αυτή την απαίτηση. Είναι μια εφεύρεση ηλικίας τεσσάρων χιλιάδων ετών που, ωστόσο, εξακολουθεί να μας θαμπώνει με τη λάμψη της και να μας ξαφνιάζει με τις αμέτρητες εφαρμογές της. Γι’ αυτό και παραμένει αναντικατάστατη.

Η φιάλη του κρασιού

Η γυάλινη φιάλη είναι η επικρατέστερη συσκευασία του κρασιού. Κυρίως διότι του προσφέρει την απαραίτητη αδράνεια που του επιτρέπει να εξελίσσεται ομαλά στα σκοτάδια των κελαριών. Αρχικά όμως, σ’ εκείνες τις μακρινές εποχές που το γυαλί ήταν σπάνιο και δυσεύρετο αγαθό, τη φιάλη την χρησιμοποιούσαν μόνο για το σερβίρισμα του κρασιού. Ήταν βλέπετε πολύ ευαίσθητη για ν’ αντέξει στο υπόγειο κελάρι! Και μόνο όταν η τεχνολογία μας πρόσφερε ανθεκτικές φιάλες σε άφθονες ποσότητες, τις σφραγίσαμε με φελλό και τους δείξαμε άφοβα τον δρόμο για την αποθήκη.

Μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα το σχήμα των φιαλών παραπέμπει άμεσα στην... κολοκύθα, που προκύπτει φυσικά από το φύσημα του γυαλιού. Έχουν επίπεδη βάση, οπότε στέκονται όρθιες. Βαθμιαία ωστόσο αρχίζουν να παίρνουν το κυλινδρικό σχήμα που γνωρίζουμε, για να μπορούν να στοιβάζονται πλαγιαστά στην κάβα και να πιάνουν λιγότερο χώρο. Σήμερα οι φιάλες του κρασιού παράγονται σε διάφορους διεθνώς αναγνωρισμένους τύπους, όπως είναι οι: Bordeaux, Βουργουνδίας, Flute, Mosel κ.α. Η πιο γνωστή και διεθνώς παραδεδεγμένη περιεκτικότητα φιαλών είναι αυτή των 750 κυβικών εκατοστών (ml). Υπάρχουν και μικρότερες, των 357 και 500 ml, που κερδίζουν συνεχώς έδαφος και οπαδούς. Υπάρχει και η εξωτική Magnum του 1,5 λίτρου, η Jeroboam των 3 λίτρων, η Balthazar για τη σαμπάνια.

Οι καταπληκτικές ιδιότητες του γυαλιού που το καθιστούν αναντικατάστατο

Το γυαλί:

• διαμορφώνεται εύκολα
• είναι διάφανο
• είναι απόλυτα αδιαπέραστο από τους μικροοργανισμούς
• διαθέτει μεγάλη χημική αδράνεια
• είναι απόλυτα στεγανό στα αέρια και στα υγρά
• δεν προσδίδει οσμές ούτε γεύσεις
• διαθέτει καλή μηχανική και θερμική αντίσταση
• μπορούμε να το «εξοπλίσουμε» με αντι-υπεριώδη ιδιότητα, έτσι ώστε να αποφύγουμε την αλλοίωση των περιεχομένων προϊόντων από την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας του ηλιακού φωτός
• είναι 100% ανακυκλώσιμο

from: www.greekwinefederation.gr