Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Tα λευκά κρασιά παλαιώνουν

Η αμάθεια λέει ότι τα λευκά κρασιά δεν παλαιώνουν· η ημιμάθεια ότι τα Ελληνικά λευκά δεν παλαιώνουν· και η πράξη ότι τα καλά Ελληνικά λευκά όχι μόνο παλαιώνουν αλλά είναι και υπέροχα!
Τουλάχιστον για αυτό με έπεισαν κάποιες πρόσφατες, μαζεμένες δοκιμές εξαιρετικών Ελληνικών λευκών. Και επιπρόσθετα αυτές δεν αφορούσαν μόνο βαρελάτες εκδοχές αλλά και αρκετά κρασιά δεξαμενής. Καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι κάποιοι από τους βασιλιάδες της λευκής παλαίωσης όπως τα γερμανικά rielsing, τα κρασιά του Chablis αλλά και τα Αυστραλέζικα Semillon, συνήθως δεν ακουμπούν  ποτέ τη δούγα ενός βαρελιού.
Έτσι ένα πυκνό, γεμάτο φρούτο λευκό ακόμα και αν είναι από την καυτή κλιματολογικά Ελλάδα μπορεί να δώσει συγκινήσεις που δεν φαντάζεστε: αρωματική ένταση αντί για άχαρη κλεισούρα, πολυδιάστατο (γεμάτο με νότες ξηρών καρπών, μελιού και ώριμων φρούτων) μπουκέτο αντί για μονοδιάστατο “φρουτάκι”, ολοκληρωμένη γευστική παρουσία αντί για ξεκάρφωτη οξύτητα.
Όλα τα παραπάνω ζητούν από σας μόνο δύο πράγματα: να φροντίσετε ώστε οι φιάλες να έχουν φτάσει από το οινοποιεία στο κλιματιζόμενο κελάρι σας με την ελάχιστη δυνατή ταλαιπωρία (ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες) και να θυσιάσετε για αυτά πολλές από τις θέσεις των ερυθρών σας. Πιστέψτε με, θα σας το ανταποδώσουν διπλά!!
Οινοφόρος, Ασπρολίθι 2007: Ναι, του 2007· και μάλιστα το γεμάτο mineral αρώματα και νεύρο αριστούργημα είναι ακόμα νεότατο! Μια αποστομωτική απάντηση σε αυτούς που σνομπάρουν τέτοια φοβερά κρασιά για χάρη κάθε αποτυχημένου, νεοεμφανιζόμενου “διαμαντιού”. +3χρόνια (3,5/5)
Κτήμα Γεροβασιλείου, Λευκό 2005: Ναι, αυτό που συνήθως κάποιοι δεν καταδέχονται να πιούν ούτε την επόμενη χρονιά! Εκρηκτικό και υπέροχο ακόμα και μέχρι το 2012! (3/5).
Κτήμα Κατσαρού, Chardonnay 2004: Κομψό, αριστοκρατικό, με υπέροχα ενσωματωμένο βαρέλι και φίνα ορυκτά και ξηροκαρπάτα αρώματα. Εκπληκτικό! + 5 χρόνια (4/5).
Κτήμα Αργυρού, Σαντορίνη Βαρέλι 2005: Ένα συγκλονιστικό δείγμα του ασύρτικου, αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή της Ελληνικής παλαίωσης. Ένας mineral, καπνιστός δυναμίτης που ακόμα δεν έχει αρχίσει ούτε να …μπουσουλάει! + 10 χρόνια (4,5/5)
Μπουτάρη, Malvasia di Candia 2003: Το πειραματικό αυτό κρασί από τον Κρητικό αμπελώνα της εταιρίας στο Σκαλάνι είναι στην κορύφωσή του προσφέροντας ένα άρωμα-βόμβα που πλημμυρίζει το δωμάτιο με δυόσμο και μια βαθιά ώριμη αλλά ουδόλως κουρασμένη γεύση. (3/5)
Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, Chateau Julia Semillon 2005: Γλυκά λουλούδια, μέλι και κομπόστα αχλαδιού προϊδεάζουν για μια αφόρητη γλύκα, όμως αντ’ αυτού κάθε γουλιά αποκαλύπτει μια υπέροχα νευρική λιπαρότητα. +2 χρόνια. (3,5/5)


from: www.drinking.gr του Σίμου Γεωργόπουλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου