Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Απολαμβάνοντας το Λευκό Κρασί

Προβολή εικόνας πλήρους μεγέθους

Τα λευκά κρασιά είναι πιο απαλά από τα ερυθρά λόγω της επίδρασης της τανίνης στα ερυθρά. Το λευκό κρασί μπορείτε να το απολαύσετε όποτε θέλετε σαν απεριτίφ ή ακόμα στην θέση του κοκτέιλ πριν από το γεύμα.

Γενικές Οδηγίες Θερμοκρασίας του Λευκού Κρασιού

  • Απλά, ξηρά κρασιά πρέπει να σερβίρονται κρύα.
  • Πιο περίπλοκα και βαριά κρασιά σε πιο ψηλή θερμοκρασία (δροσερή όμως) από τα λευκά.
  • Ακριβότερα και ψηλής ποιότητας κρασιά σε πιο ζεστή θερμοκρασία.
  • Φθηνά κρασιά σε χαμηλότερες θερμοκρασίες.
Το σημαντικό είναι να γνωρίζετε ότι το λευκό κρασί σερβίρεται κρύο αλλά όχι παγωμένο διότι χάνει από την χροιά του.
Συμβουλή - Ένα μπουκάλι κρασί χρειάζεται 3 ώρες για να κρυώσει σε ψυγείο. Για γρήγορο πάγωμα, γεμίστε ένα κουβά με παγάκια, προσθέστε λίγο αλάτι, τοποθετήστε μέσα το μπουκάλι και στρίψτε το μερικές φορές. Έτσι, το γυαλί έρχεται σε επαφή με το κρασί γρηγορότερα. Η μέθοδος αυτή δεν συνιστάται για αφρώδη κρασιά.

Γευστικά Xαρακτηριστικά των Λευκών Κρασιών

Ξηρά, Ουδέτερα - Όρος που χρησιμοποιείται για κρασιά που δεν είναι γλυκά. Ορισμένα λευκά κρασιά είναι πολύ δροσιστικά για να ξεδιψάσετε. Οι Ιταλοί δεν ενθουσιάζονται με τα κρασιά που έχουν δυνατό άρωμα και γεύση. Τα περισσότερα κρασιά από την Ιταλία όπως τα Pinot Grigio, Pinot Blanco, Verdicchio, Soave και Chardonnay, είναι ξηρά και ουδέτερα και είναι ιδανικά για να συμπληρώνουν ένα γεύμα με όστρακα.
Αψύ και νόστιμο – Αυτά τα κρασιά χαρακτηρίζονται ως πράσινα ή αψά, λόγω της ψηλής περιεκτικότητας τους σε οξύ που εξισορροπείται μερικώς από την γλυκάδα τους. Το Sauvignon Blanc από τη Νέα Ζηλανδία είναι χαρακτηριστικό αυτής της ποικιλίας. Με τον καιρό, αυτά τα κρασιά γίνονται πιο ήπια, παρόλα αυτά εξακολουθούν να ανήκουν στην κατηγορία των κρασιών που είτε τα λατρεύεις ή τα μισείς.
Αρωματικό – Το άρωμα έχει σημαντικό ρόλο στη γεύση ενός κρασιού. Το καλύτερο παράδειγμα είναι το κρασί που παράγεται από το σταφύλι Gewurztraminer. Διαθέτει έντονο και πικάντικο άρωμα από εξωτικά λουλούδια και φρούτα. Οι Γερμανοί παράγουν τις πιο αρωματικές και έντονες ποικιλίες ενώ οι Ιταλοί τις πιο ήπιες. Αυτό το είδος ταιριάζει καλύτερα με φαγητά που έχουν έντονη γεύση. Η ποικιλία Voignier είναι γνωστή για τη γεύση βερίκοκου και λουλουδιών.
Τοasty, Butterscotch – Η γεύση τους προέρχεται από τη ζύμωση και την παραμονή του σε δρύινα βαρέλια. Άλλες γεύσεις θυμίζουν ξηρούς καρπούς, βανίλια και ακόμα καπνό. Το τυπικό κρασί αυτού του είδους είναι το Chardonnay, το οποίο είναι γενικά ξηρό και πολύ φρουτώδες.
Γλυκό και έντονο – Κλασσικά παραδείγματα από τη Γερμανία και τη περιοχή Sauternes του Bordeaux. Όταν τα σταφύλια μείνουν στα αμπέλια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ότι συνηθίζεται, μερικές φορές μολύνονται με τον μύκητα βοτρυίτη, ο οποίος τα αφυδατώνει αλλά τα κάνει πιο γλυκά. Έχει επίσης γεύση από μέλι.


πηγη:Aλφαμεγα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου