Οι πρώτες αναφορές για τα βαρέλια χάνονται στα βάθη του χρόνου. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή!
Αναφορές για τη χρήση βαρελιών βρίσκουμε στους Ρωμαϊκούς χρόνους και πιο συγκεκριμένα στον Πλίνιο, ο οποίος αναφέρει ότι «... κοντά στις Άλπεις τοποθετούν το κρασί σε ξύλινα δοχεία για να μην παγώσει από το κρύο του χειμώνα». Μια πρώτη εικόνα βαρελιού βρίσκουμε στη στήλη του Τραϊανού, που περιγράφει την προετοιμασία της εκστρατείας του κατά των Δακών (101-107 μ.χ.). Τον 3ο αιώνα μ.Χ. βρίσκουμε σε μάρμαρο σκαλισμένη την εικόνα πλοίου που μεταφέρει βαρέλια.
Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την εγκατάλειψη της αμπελοκαλλιέργειας, σταματά και η χρήση των βαρελιών για να ανακάμψει την περίοδο του Βυζαντίου (τα δοχεία μεταφοράς κρασιού ονομάζονταν βίκος ή βίκιν, πίθοι ή πιθάρια, κουρούπια ή κουπιά). Η εκτεταμένη χρήση των βαρελιών συνεχίζεται κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, μιας και την εποχή αυτή το εμπόριο διατηρήθηκε αλλά και αυξήθηκε, βοηθώντας έτσι στη διατήρηση της τέχνης κατασκευής των βαρελιών. Την εποχή της τουρκοκρατίας η αμπελοκαλλιέργεια φθίνει και μαζί της φθίνει και η κατασκευή των βαρελιών, για να ανακάμψει με την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους.
Οι βαρελάδες υπήρξαν ένα διαδομένο επάγγελμα κατά την προπολεμική περίοδο (στην Κρήτη και πιο συγκεκριμένα στο Ηράκλειο υπήρχαν γύρω στους 50), μιας και το ξύλο ήταν ένα εύπλαστο υλικό και πιο εύκολο να βρεθεί. Η χρήση του δεν περιοριζόταν μόνο στο κρασί, αλλά το χρησιμοποιούσαν ως μέσο αποθήκευσης και μεταφοράς λαδιού, τυριού, κρασιού, τσίπουρου, αλλά και νερού (τσότρες).
Τα βαρέλια κατασκευάζονται από ξύλα δρυός, οξιάς και καστανιάς με τα δρύινα να κατέχουν την πρώτη θέση. Αν όμως μιλάμε για λευκά κρασιά, καλύτερα να αποφύγουμε βαρέλια από καστανιά, γιατί το ξύλο του μεταφέρει χρωστικές ουσίες που αλλοιώνουν το χρώμα του κρασιού.
Ένα μεταχειρισμένο βαρέλι, θα πρέπει να πλυθεί με καυτό νερό και ειδικό απολυμαντικό. Στην περίπτωση των βαρελιών δεν ισχύει το όσο παλιότερο, τόσο καλύτερο. Το βαρέλι το οποίο θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να είναι μέχρι 4 ετών, σε άριστη κατάσταση, στεγανό και χωρίς ραγίσματα.
Αφού πλυθεί, θα πρέπει να στραγγίξει για να μη μουχλιάσει το ξύλο και μεταφερθεί η μυρωδιά στο κρασί. Θα πρέπει να αποφεύγουμε τη χρήση βαρελιού από ουίσκι, γιατί το άρωμα του θα διαβρώσει το κρασί.
Ένα καινούργιο βαρέλι θα πρέπει και αυτό να πλυθεί πριν τη χρήση, για να σφίξουν τα στεφάνια του και να δέσουν καλά.
Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε το φελλό, ο οποίος θα σφραγίσει το βαρέλι στο τέλος της ζύμωσης, για να προστατευθεί το κρασί από το μεγαλύτερο εχθρό του, το οξυγόνο.
ΠΗΓΗ:PERI OINOS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου