Στη χώρα του πόρτο



Ενα παλιό πορτογαλικό ρητό λέει πως η Λισσαβώνα διασκεδάζει και το Πόρτο εργάζεται. Είναι φυσικό. Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας του Βορρά, που χωρίζεται στα δύο από τον ποταμό Ντόουρο, ασχολούνται από την αρχαιότητα με μια επίπονη αλλά και επικερδή εργασία: την εκμετάλλευση των αμπελιών της γειτονικής κοιλάδας απ' όπου βγαίνει ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας, το φημισμένο κρασί πόρτο. Οι Ελληνες χρειάστηκε να κατακτήσουν το ευρωπαϊκό κύπελλο ποδοσφαίρου στο γήπεδο Ντραγκάο για να ανακαλύψουν τις χάρες της πόλης, λίγοι όμως γνωρίζουν περισσότερα πράγματα για τον οίνο με τη γλυκιά και βαθιά γεύση που ταυτίστηκε με την Πορτογαλία.

Το Πόρτο είναι μια ανάσα από τον Ατλαντικό. Ομως, το υγρό στοιχείο που κυριαρχεί στην πόλη είναι ο Ντόουρο, ο ποταμός που τη διχοτομεί: από τη μια πλευρά του βρίσκεται η πόλη με τα εμπορικά της καταστήματα, τα σπίτια με τα πλακάκια στις προσόψεις και τις απλωμένες μπουγάδες. Από την άλλη, η όχθη που ονομάζεται Βίλα Νόβα ντα Γκάια. Εκεί βρίσκονται οι αρμαζένς, οι αποθήκες ωρίμασης του κρασιού που μέχρι πρότινος μεταφερόταν με βάρκες. Καθένας από τους μεγάλους οίκους παραγωγής έχει τις δικές του δεξαμενές, τα κελάρια αλλά και κατάλληλες αίθουσες όπου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν, μέσα στη μισή ώρα που διαρκεί η ξενάγηση, να δοκιμάσουν 2 είδη πόρτο. Δεν υπάρχει επισκέπτης της πόλης που να μην μπει στον πειρασμό να πιει μερικά ποτηράκια και να δει τους γλάρους να κάνουν χαμηλές πτήσεις πάνω από τις κεραμιδένιες στέγες της νότιας όχθης.

Ιστορικά, το πόρτο οφείλει τη γέννησή του σε μια σειρά γεωπολιτικών συμφερόντων. Ο πόλεμος μεταξύ Βρετανών και Γάλλων ανάγκασε τους πρώτους να αναζητήσουν αλλού αγορά κρασιού και όχι στους μισητούς εχθρούς τους. Ετσι ανέβηκε κατακόρυφα η ζήτηση κρασιού από την Ιβηρική Χερσόνησο. Σε αντάλλαγμα, τα πλοία ταξίδευαν πίσω συνήθως γεμάτα με βρετανικά υφάσματα. Για να διατηρείται καλύτερα τα κρασί κατά τη μεταφορά του, ενίσχυαν την αντοχή, τη γεύση και τους βαθμούς του οινοπνεύματος με ένα απόσταγμα που μοιάζει με το μπράντι, το οποίο ονομάζεται αγουαρδιέντε. Αυτή η ιδιαίτερη μείξη χάρισε στο πόρτο την ιδιαίτερη γεύση του και το έκανε με τον καιρό πολύ δημοφιλές ντιζεστίφ. Τα τελευταία χρόνια -με την τονωτική ένεση του μάρκετινγκ- το πόρτο έχει χάσει τον «μονόχνωτο» χαρακτήρα του και έχει γίνει συστατικό σε πολλές συνταγές κοκτέιλ έτσι ώστε να μην είναι ένα ποτό που αφορά μονάχα τους μεγαλύτερους σε ηλικία. Ενα πολύ δροσερό απεριτίφ για το καλοκαίρι, για παράδειγμα, είναι λευκό πόρτο με μια φέτα λεμόνι, πάγο και τόνικ. Είναι κρίμα, λοιπόν, να θεωρείται το πόρτο μια απόλαυση μετά το φαγητό. Και πράγματι, με τις συνταγές των κοκτέιλ το κρασί αυτό γνωρίζει μια δεύτερη νιότη και ειδικά στις ΗΠΑ έχει μεγάλη επιτυχία.
Σερβίρεται πάντα με το αριστερό χέρι!
Από τη στιγμή όμως που θα αποφασίσετε να ανοίξετε το μπουκάλι, πρέπει να το βάλετε σε άλλο δοχείο και να το καταναλώσετε αμέσως. Ο παραδοσιακός τρόπος σερβιρίσματος του πόρτο είναι πάντοτε προς τα αριστερά. Ο θρύλος λέει ότι η συνήθεια αυτή δημιουργήθηκε έτσι ώστε να έχουν οι ευγενείς το δεξί τους χέρι ελεύθερο σε περίπτωση που χρειαστεί να πιάσουν γρήγορα το σπαθί τους. Μόνη εξαίρεση στον κανόνα αυτό είναι όταν κάθεται μια κυρία δεξιά σας…

Φερθείτε του όπως του αξίζει

Τα σκουρόχρωμα παλαιωμένα πόρτο σερβίρονται σε θερμοκρασία δροσερού δωματίου (17° - 19° C), σε αντίθεση με τα νεότερα ανοιχτόχρωμα που θα τα απολαύσετε παγωμένα. Μια καλοκαιρινή πρόταση για πόρτο είναι ένα παγωμένο Τawny Port με ψημένα αλμυρά αμύγδαλα!
Το σωστό ποτήρι για το πόρτο είναι η κλασική τουλίπα του λευκού κρασιού. Προσοχή: μη γεμίζετε ποτέ περισσότερο από το μισό!
Τα περισσότερα πόρτο που πωλούνται στην αγορά είναι έτοιμα για κατανάλωση και δεν θα ωφεληθούν άλλο από το πέρασμα του χρόνου.
Τα μόνα πόρτο που αξίζει να φυλάξετε «ξαπλωμένα» στη κάβα σας είναι τα Vintage port, τα Traditional Late -Bottled Vintage, και τα Crusted port. Aυτά χρειάζονται οπωσδήποτε μετάγγιση. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει το μπουκάλι να σταθεί όρθιο για 24 τουλάχιστον ώρες, έτσι ώστε το ίζημα να μαζευτεί όλο κάτω κάνοντας έτσι ευκολότερη την μετάγγιση. Αδειάστε προσεκτικά το περιεχόμενο σε ένα καθαρό δοχείο και στη συνέχεια, αφού ξεπλύνετε το μπουκάλι από το ίζημα, βάλτε το πάλι μέσα.
Παραδοσιακά, το πόρτο σερβίρεται στο τέλος του δείπνου συνοδεύοντας δυνατά τυριά. Δοκιμάστε ένα Vintage παλαιωμένο με μια πλάκα μαύρη πικρή σοκολάτα. Τέλειο!
Τα πιο γνωστά και ευρείας κυκλοφορίας πόρτο στην Ελλάδα είναι τα Taylor's, Sandeman, Fonseca.

απόσπασμα από: http://portal.kathimerini.gr/